ICTPRESS گزارش میدهد :

خبر:  اپلیکیشن راهنمای نانومواد برای محققان
اَپلیکیشن جدید، ریسک مخاطرات نانومواد را در 4 سطح (کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد) تخمین زده و احتمال انتشار آن را به مواد مشخص میکند.
نانوریسک اَپ (NanoRisk App) راهنمایی است که در ارزیابی ریسک نانومواد به محققان کمک میکند.
این ارزیابی بر تعیین خواص فیزیکی شیمیایی و فعالیت‌هایی که توسط پرسنل در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی انجام میگیرد، مبتنی است.
نانوریسک اَپ، بر راهبردهای مدیریت ریسک مؤسسات مختلفی نظیر مؤسسه ملی ایمنی و سلامت حرفه‌ای (NIOSH) ایالات متحده آمریکا، سازمان توسعه فناوری صنعتی و انرژی جدید ژاپن (NEDO)، برنامه نانوایمنی کمیسیون اروپا و فعالیت‌های توسعه یافته توسط آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در کالیفرنیا با همکاری گروه علوم ایمنی دانشگاه دلفت (Delft) در هلند، مبتنی است.
اَپلیکیشن نانوریسک توسط دپارتمان مهندسی شیمی و دپارتمان مهندسی برق و الکترونیک دانشگاه لس‌آندس (Los Andes) توسعه‌ یافته و با همکاری دپارتمان سلامت حرفه‌ای دانشگاه لس‌آندس اجرا شده است. این برنامه کاربردی بر استفاده از نانومواد تولیدی تمرکز دارد.
در این برنامه می‌توان فرمی را مشاهده و پاسخ مناسب را از فهرست پاسخ‌های موجود برای مواد خود، انتخاب کرد. این فرم به دو قسمت تقسیم میشود: خواص مواد و شرایط کاری. زمانی که سؤالات به اتمام رسید با فشار دادن دکمه محاسبه میتوان نتایج را مشاهده کرد.
اَپلیکیشن فوق، ریسک مخاطرات نانومواد را در 4 سطح (کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد) تخمین زده و احتمال انتشار آن را به مواد مشخص میکند.
 سپس با استفاده از ابزارهای مهندسی، شاخص‌هایی برای سنجش ریسک پیشنهاد میکند.
..........................
خبر:  شناسایی سنگ‌های آتشفشانی متفاوت در ماه
برای نخستین بار پس از 40 سال از ماموریت آپولو اکنون ماهنورد "یوتو"ی چین نوع جدیدی از سنگهای آتشفشانی را در ماه شناسایی کرده‌ که با نمونه‌های بدست آمده توسط ماموریت‌های آپولو و لونا متفاوت هستند.
سنگهای تازه کشف شده بر روی سطح ماه نوعی بازالت هستند. این نوع سنگ آتشفشانی با سرد شدن جریان گدازه شکل گرفته و غنی از مواد معدنی سیلیکا است.
فرودگر چانگه 3 چین در سال 2013 وارد ماه شد و کاوشگر یوتو یا "خرگوش ماه" را بر روی سطح این قمر قرار داد. اکنون پس از دو سال، نخستین یافته‌های علمی آن منتشر شده است.
در مقاله‌ای که در مجله Nature Communications منتشر شده، تیمی بین‌المللی از محققان به بررسی برخی از نتایج اولیه این ماموریت پرداختند.
سنگهای ماه که توسط یوتو بررسی شده‌اند، نسبت به نمونه‌های تحلیل شده توسط ماموریت‌های پیشین نسبتا جوانتر بودند.
سن این سنگها حدودا 2.96 میلیارد سال بود در صورتی که سن سنگهای بررسی شده توسط آپولو بین سه تا چهار میلیارد سال بود.
دانشمندان تصور میکنند که ماه حدود چهار میلیارد سال پیش و پس از برخورد جسمی با زمین که منجر به شکل‌گیری این قمر شد، یک اقیانوس جوشان ماگما بوده است. با سرد شدن آن، بخشهایی از اقیانوس ماگما جدا شده و برخی بخشها غرق شدند.
بطور دوره‌ای گرمایش مرکز ماه مقداری از مواد را به بالا می‌فرستاد و موجب انفجارهای عظیم آتش‌فشانی میشد.
 در نتیجه جریانات گدازه‌ای بوجود می‌آمد که دریاهای ماه (بخشهای تیره رنگ روی سطح قمر) را تشکیل دادند.
ماموریت‌های دیگر به مقصد ماه اکنون در نوبت هستند. دو شرکت SpaceIL و Moon Express در حال حاضر زمان انجام ماموریت‌های خود را تا پیش از 31 دسامبر 2017 رزرو کرده‌اند و امیدوارند بتوانند در رقابت Lunar X-prize گوگل برنده شوند.
تا سال 2020، چین امیدوار است بتواند اولین کشوری باشد که کاوشگری را به سمت تاریک ماه ارسال میکند.
 روسیه و اروپا نیز برنامه‌هایی برای یک ماموریت مشترک به قطب شمال تا سال 2020 دارند. از سوی دیگر روسیه قصد دارد تا سال 2029 یک ماموریت سرنشین‌دار را به ماه ارسال کند.
..........................
خبر:  شیشه فعال زیستی برای پر کردن بادوامتر دندان
بهترین مواد برای پر کردن دندان‌های آسیب‌دیده نیز پس از مدتی از بین میروند، اکنون محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علم و بهداشت اورگان و دانشکده دندانپزشکی دانشگاه میدوسترن، شیشه زیستی را به عنوان جایگزین بادوامتر برای این کار معرفی کرده‌اند.
در حال حاضر کامپوزیت‌های پرکننده دندان از ترکیبی از پلیمرها و پرکننده‌های بی‌اثر شیشه‌ای ساخته میشوند.
شیشه فعال زیستی همان طور که از نامش پیداست، بی‌اثر نیست. این ماده از ترکیباتی مانند اکسید فسفر، اکسید سیلیکون و اکسید کلسیم ساخته شده و باکتری دهانی عامل خرابی دندان را دفع میکند.
بطور خاص تصور می‌شود که یون‌های منتشر شده از محتویات کلسیم و فسفات این ماده از تاثیر سمی بر باکتری‌ها برخوردارند.
یکی از دلایل اصلی فروپاشی ماده پرکننده دندان، پوسیدگی دندان ثانویه نام دارد، این پوسیدگی زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها در رابط بین پرکننده و دندان تجمع کرده و باعث خراب شدن دندان از داخل آن میشود.
در تجربیات آزمایشگاهی بر روی دندان آسیای تازه کشیده شده، دندان‌های دارای پرکننده حاوی شیشه فعال زیستی بطور چشمگیری در برابر پوسیدگی دندان ثانویه مقاوم بودند.
خود شیشه به شکل پودر است که با پلیمرهایی مانند انواع مورد استفاده در پرکننده‌های رایج ترکیب می‌شود. این کامپوزیت پس از آماده شدن بسیار سخت است. در واقع زمانی که کامپوزیت‌های دارای 15 درصد شیشه فعال زیستی مورد بررسی قرار گرفتند، از ویژگی‌های مکانیکی مشابه یا حتی بهتر از کامپوزیت‌های رایج دندانی برخوردار بودند.
به گفته محققان، اگر کارآزمایی‌های بالینی بتوانند نتایج مشاهده شده در آزمایشگاه را تکرار کنند، بسادگی میتوان شیشه فعال زیستی را در فرمول‌های کنونی برای کامپوزیت‌های پرکننده دندان وارد کرد.
.........................
خبر:  سوخت زیستی هواپیماهای آینده با ضایعات جنگلی
یک پژوهش جدید که در اوایل سال جاری توسط شرکت بوئینگ پشتیبانی و توسط دانشگاه بریتیش کلمبیا تکمیل شده، نشان داده است که سوخت‌های زیستی حمل و نقل هوایی که از ضایعات جنگل و صنعت ساخته شده از طریق پردازش حرارتی می‌تواند به تنهایی حدود 10 درصد (175 میلیون لیتر) سوخت سالانه مورد نیاز جت را تامین کند.
این پروژه به عنوان بخشی از یک سرمایه‌گذاری در فناوری‌هایی که انتشار کربن حمل و نقل هوایی را کاهش می‌دهند، حمایت میشود.
بوئینگ دارای سابقه بررسی سوخت‌های زیستی به عنوان یک منبع جایگزین برای سوخت عادی جت است. در سال 2012، این شرکت، بوئینگ دریم لاینر787 را که توسط ترکیبی از سوخت عادی جت و سوخت‌های زیستی که به طور عمده از روغن پخت و پز مشتق می‌شد، در سراسر اقیانوس آرام به پرواز در آورد.
این کار به همکاری با شرکت هواپیمایی تجاری چین (COMAC) برای تولید ترکیب سوخت‌های زیستی در یک کارخانه آزمایشی در چین منجر شد.
..........................
خبر:  ساخت چسب نواری پیشرفته با الهام از پای مارمولک
محققان موفق به ساخت یک چسب نواری پیشرفته با الهام از قدرت چسبندگی پای مارمولک شدند.
تیم تحقیقاتی به رهبری "سیتی"، استاد دانشگاه کارنگی ملون مانند گروه‌های دیگر در دانشگاه کیل و دانشگاه استنفورد، از میلیون‌ها موی میکروسکوپی که در پا و ساق پاهای حیوانات و از جمله جانوری مانند مارمولک وجود دارد، الهام گرفتند.
این برآمدگی‌های کوچک که تارچه نامیده می‌شوند، در سطح مولکولی و در نتیجه نیروهای واندروالسی، به سطوح متصل میشوند.
پای حیوانات برای چسبندگی بیشتر در زمانی که به دلیل کشیده شدن بر روی سطح اصطکاک جانبی بوجود می‌آید و سبب پراکنده شدن ذرات بزرگی از گرد و غبار میشود، دارای توانایی زدودن گرد و غبار از خود هستند، در همین حال برای ذرات کوچکتر نیز که در میان تارچه و در چین‌های پوست رسوب میکنند، یک فرایند خود تمیز کردن با هر قدم صورت میپذیرد.
اکنون این شرکت در حال متناسب‌سازی هر محصول با توجه به نیازهای مشتریان است و سعی دارد تا از آن در برنامه‌های کاربردی پزشکی و حتی تولید پوشاک ورزشی استفاده کند.
.........................
خبر:  زمستان قطبی، عامل گرمایش جهانی
نتایج تحقیق جدید دانشمندان آزمایشگاه پبشرانش جت ناسا و دانشگاه ایالتی سان‌دیگو نشان داده که مقادیر بسیار بیشتری از انتشارات متان قطبی که جزء اصلی گرمایش جهانی است، در زمستان رخ میدهد.
مشاهدات محققان بر میزان گاز گلخانه‌ای متان منتشره از توندرای قطبی تمرکز داشت که تا حد زیادی در اثر تجزیه مواد آلی موجود در آن ایجاد شده‌اند.
 نظارت بر این انتشارات بسیار مهم است زیرا تصور می‌شود تغییرات آب‌وهوایی ممکن است بطور چشمگیری میزان گاز منتشر شده را افزایش دهد، بویژه این که اکنون در لایه ثابتی از خاک منجمد موسوم به پرموفراست محبوس شده است.
نتایج جدید نخستین موردی نیست که به بررسی انتشارات متان قطبی پرداخته است.
 در واقع، دانشمندان برای چندین دهه از ابزارهای خاص برای ثبت دقیق سطح انتشارات استفاده کرده‌اند.

اما مشکل بزرگ، درک چگونگی رسیدن این میزان انتشار به حالت کنونی است چرا که همه سوابق در تابستان کوتاه قطبی جمع‌آوری شده‌اند.
در ماههای زمستانی که 70 تا 80 درصد سال را در بر میگیرد، مدلهای تغییرات آب‌وهوایی بطور کامل بر مبنای گمانه‌زنی‌ها هستند.
این پیش‌بینی‌ها بطور کلی از یک موضوع تبعیت می‌کنند که به دلیل زمین یخزده، انتشارات متان در زمستان تقریبا صفر میشود.
با پژوهش جدید اکنون دانشمندان نشان داده‌اند که این نظریه کاملا اشتباه است.
با اینکه زمین در زمستان بطور کامل یخ میزند، اما موضوع پیچیده‌تر از پیش‌بینی‌ مدلهای کنونی است.
 زمانی که دما به حدود صفر درجه سانتیگراد میرسد، بخشهای بالایی و پایینی بالاترین لایه زمین موسوم به لایه فعال یخ میزد اما بخش مرکزی بصورت عایق‌بندی شده باقی مانده و به تجزیه ماده آلی در طول سردترین دوره‌های سال ادامه میدهد.
محققان برای تعیین میزان متان منتشر شده توسط لایه مرکزی، پنج برج نمونه‌گیری در بالای مدار قطبی در آلاسکا را ارتقا دادند که این کار آن‌ها را قادر ساخت در سراسر سال به جمع‌آوری داده پرداخته و سوابقی را از ژوئیه 2013 تا ژانویه 2015 جمع‌آوری کنند. نتایج بدست آمده بسیار هشداردهنده بودند چرا که نشان می‌دهند بخش بزرگی از انتشارات کلی متان از این منطقه در ماه‌های سرد سال رخ میدهد.
محققان برای بررسی نتایج خود به مقایسه آن‌ها با خوانش‌های هواپیمایی که بر روی قطب گردش میکرد، پرداختند.

دو گروه داده در کنار هم نشان داد که گاز متان پس از سرد شدن زمین در ماه‌های زمستانی هم منتشر میشود.
با تغییر چشمگیر نتایج نسبت به پیش‌بینی‌های کنونی،‌ اکنون ضروری است که مدلهای آب‌وهوایی متعاقبا تغییر کنند.
..........................
خبر: کشف هورمون ضد شیرینی‌دوستی
محققان دانشگاه آیووا توانسته‌اند هورمونی را شناسایی کنند که تمایل به غذاهای شیرین را تنظیم میکند.
 این دستاورد میتواند به ارتقای رژیم‌های غذایی و درمانی یا بیماران چاق و دیابتی کمک کند.
اگرچه تمایل به خودرن شیرینی‌ جات رایج است اما مکانیسم فیزیولوژیکی عامل آن تاکنون تعریف نشده بود.
اکنون تحقیقات جدید بر روی موشها نشان داد که هورمون فاکتور رشد فیبروبلاست 21 (FGF21) که توسط کبد تولید میشود، مصرف قندهای ساده را سرکوب میکند.
به گفته محققان، هورمون FGF21 در واکنش به سطوح بالای کربوهیدرات تولید میشود. این هورمون سپس وارد جریان خون شده و سیگنالی به مغز برای سرکوب تمایل به شیرینی میفرستد.
تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که چگونه هورمون‌های خاص بر اشتها تاثیر می‌گذارند. اما این هورمون‌ها به تنظیم درشت‌مغذی‌ها مانند کربوهیدرات،‌ پروتئین و چربی نپرداخته و توسط اندامهایی غیر از کبد تولید میشوند.
محققان پیش از این میدانستند که FGF21 بر ارتقای حساسیت انسولین تاثیر میگذارد و اکنون دریافته‌اند که از این هورمون میتوان برای کمک به افرادی که قادر به تشخیص مصرف بیش از حد قند نیستند، کمک کند.
این کار مبتنی بر مطالعات ژنوم انسان بوده که در آن‌ها، محققان ارتباطاتی را بین جهش‌های دی‌ان‌ای خاص و مصرف درشت‌مغذی‌های خاص توسط افراد شناسایی کرده‌اند.
دو جهش در نزدیکی ژن FGF21 واقع شده بودند که دانشمندان را بر آن داشت تا نقش این هورمون را در تمایل به درشت‌مغذی‌ها بررسی کنند.
آن‌ها از مدلهای موش مهندسی شده و رویکردهای دارویی برای بررسی نقش این هورمون در تنظیم تمایل به شیرینی‌جات استفاده کردند. محققان FGF21 را به موشها تزریق کرده و آن‌ها را در برابر دو انتخاب رژیم عادی و غنی از قند قرار دادند.
 آن‌ها دریافتند که موش‌ها بطور کامل از خوردن قند دست برنداشتند اما تا هفت برابر کمتر از حالت عادی مصرف کردند.
محققان همچنین موشهای مهندسی شده‌ای را که یا به هیچ وجه هورمون FGF21 را تولید نمی‌کردند یا مقدار تولید شده بسیار زیاد و 500 برابر موشهای عادی بود، بررسی کرده و آن‌ها را در برابر گزینه‌های رژیم عادی یا غنی از قند قرار دادند.
 موشهایی که این هورمون را تولید نمی‌کردند، قند بیشتری خوردند، اما موشهای دارای مقادیر زیاد FGF21 به میزان بسیار کمی مصرف کردند.
البته این هورمون، مصرف همه انواع قندها مانند ساکاروز، فروکتوز و گلوکوز را بطور مساوی کاهش نمی‌دهد. FGF21 همچنین بر مصرف کربوهیدرات‌های پیچیده تاثیر ندارد.
با اینکه دانشمندان دریافته‌اند که این هورمون به ارسال سیگنال به مغز می‌پردازد اما به کار بیشتری برای شناسایی مسیرهای عصبی دقیق تنظیم‌کننده قابلیت FGF21 در مدیریت تمایل به درشت‌مغذی‌ها نیاز است.
آن‌ها اکنون بر روی هیپوتالاموس مغز تمرکز کرده‌اند که مسئولیت تنظیم رفتار خوردن و هموستاز انرژی را برعهده دارد.
..........................
خبر: کشف مکانیسم مسؤول خواب و بیهوشی در مغز
پژوهشگران دانشگاه برن موفق به کشف مکانیسمی شدند که مسئول بیداری سریع از خواب و بیهوشی در مغز است.
این دانشمندان معتقدند که یافته‌های آنها می‌تواند استراتژی‌ جدیدی برای درمان اختلالات خواب و نجات بیمار از زندگی نباتی ارائه کند.
استاد آنتوان آدامانتیدیس ، کارولینا گوتیرز هررا و دیگر همکارانشان که این پژوهش را انجام دادند، از نتایج اولیه آن هیجان زده شدند.
محققان با تحریک این مکانیسم تازه کشف شده که بین هیپوتالاموس و تالاموس قرار دارد دریافتند که می‌توانند به خواب سبک پایان بخشند.
محققان با استفاده از روش اپتوژنتیک که تا به امروز اغلب در پژوهش‌های عصب‌شناسی از آن استفاده شده است، نشان دادند که این جریان میتواند به عنوان یک هدف درمانی جدید برای اختلالات خواب به کار گرفته شود.
آدامانتیدیس اظهار کرد: این یک کشف هیجان‌انگیز است چرا که روش‌های درمانی برای بازیابی افراد از حالت نباتی و هوشیاری کم کاملا محدود است.
وی و هررا بر این باورند که پژوهش آنها می‌تواند منجر به پیشرفت در درمان دقیق‌تر اختلالات خواب شود. علاوه بر این، روش این گروه قادر به خارج کردن بیمار از حالت هوشیاری کم خواهد بود.
آدامانتیدیس اظهار کرد: هنوز کارهای زیادی در این زمینه باید صورت بگیرد و طراحی استراتژی‌های درمانی جدید بر اساس نتایج این پژوهش، نیازمند زمان بیشتری است.
..........................
خبر: ترمیم بینایی میمون‌ها با پیوند سلول شبکیه آزمایشگاهی
محققان مؤسسه ریکن ژاپن با پیوند بافت شبکیه مشتق شده از سلول بنیادی جنینی انسان به شبکیه مدلهای نخستی توانستند بینایی آن‌ها را بهبود بخشند.
رتینیت پیگمانته یک بیماری ژنتیکی چشم است که منجر به آسیب دیدن شبکیه می‌شود. هیچ درمانی برای آن شناخته نشده و بیمار با گذشت زمان کل بینایی خود را در اثر آن از دست میدهد.
اما دانشمندان ژاپنی توانسته‌اند گام رو به جلویی برداشته و موفق به رشد و پیوند بافت شبکیه در شبکیه میمون‌های رزوس مبتلا به رتینیت پیگمانته شدند.
سه هفته پس از درمان، آزمایشات چشم بر روی دو میمون نشان داد که بینایی آن‌ها بهبود یافته است.
محققان بافت شبکیه را از سلول‌های بنیادی پرورش داده و سپس آن را در منطقه شبکیه موش‌های مبتلا به رتینیت پیگمانته پیوند زدند.
بافت رشد کرد و در برخی موارد به سلول‌های موجود در شبکیه چسبید و اتصالاتی را ایجاد کرد که عامل اصلی در موفقیت این رویکرد به شمار میرود.
سپس محققان این رویکرد را بر روی میمون‌های رزوس مبتلا به این بیماری آزمایش کردند که در آن‌ها نیز، سلول‌های شبکیه رشد کرده و اتصالات سیناپس‌هایی را شکل دادند. برای موفق شدن پیوندهای این چنینی، سلول‌ها باید نه تنها رشد کرده و از سلول‌های بنیادی مشتق شوند، بلکه باید به سلولهای موجود در ناحیه نیز وصل شده و یک واحد را تشکیل دهند.
به گفته محققان، پژوهشهای آینده به آن‌ها در درک بهتر این که هر چند وقت یکبار بافت شبکیه پیوندی به ایجاد ارتباط با سلول‌های شبکیه موجود در ناحیه می‌پردازد، کمک خواهد کرد. اگرچه تا کارآزمایی بالینی این درمان بر روی انسان هنوز زمان زیادی باقی مانده، محققان بر این باورند که مدلهای میمون به آن‌ها در بهینه سازی شرایطی که انتظار دارند در انسان ببیند، کمک خواهد کرد.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله PNAS منتشر شده است.
..........................
خبر:  هشدار دانشمندان در مورد افزایش خطر برخورد دنباله‌دارهای بزرگ با زمین
محققان رصدخانه آرماگ و دانشگاه بوکینگهام هشدار دادند که کشف صدها دنباله‌دار بزرگ در بخش خارجی منظومه شمسی طی دو دهه اخیر باعث افزایش خطر احتمال از بین رفتن حیات بر روی زمین در پی برخورد با آن‌ها و نه سیارکها شده است.
به گفته محققان، بیشتر تحقیقات در زمینه خطرات شامل اجسامی است که در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری هستند.
اما کشف صدها دنباله‌دار غول‌پیکر موسوم به سانتورها در دو دهه اخیر نشان داده که فهرست خطرات احتمالی را باید گسترش داد.
سانتورها توپهای یخ و غبار با عرض 50 تا 100 کیلومتر بوده و دارای مدار ناپایدار و بیضوی هستند که از ورای دورترین سیاره منظمه شمسی یعنی نپتون آغاز شده و از مدار مشتری، مریخ، اورانوس نیز گذر میکند.
گاهی هر 40 هزار تا 100 هزار سال یکبار میدان گرانشی این سیارات یک شهاب‌سنگ را به سوی زمین روانه میکند.
دنباله‌دارها با نزدیکتر شدن به خورشید بتدریج تجزیه میشوند که باعث شکل‌گیری دنباله معروف آن‌ها میشود.
 دانشمندان بر این باورند که برخورد آن‌ها با زمین اجتناب‌ناپذیر است.
به گفته آن‌ها، فروپاشی دنباله‌داری غول‌پیکر میتواند باعث دوره‌های متناوب اما طولانی مدت بمباران شود که تا 100 هزار سال ادامه خواهد داشت.
از این رو، ارزیابی خطر برخورد فرازمینی تنها با اتکا بر تعداد سیارک‌های نزدیک به زمین باعث بی‌اهمیت جلوه دادن و خطرات بزرگ میشود.
یک سانتور از جرم بیشتری نسبت به کل سیارکهای عبوری شناخته شده تا کنون برخوردار است.