به گزارش ICTPRESS ، در برنامه محمد باقر قالیباف همچنین آمده است : در جوامع امروزی اطلاعات و دانش به عنوان یک منبع راهبردی و یک سرمایه ملی و ارزشمند شناخته میشود.
در این میان، پدیده فناوری اطلاعات که با هدف مدیریت تولید، توزیع و بهرهبرداری از این اطلاعات شکل گرفته است، تبدیل به موضوعی میانرشتهای شده و ابعاد و مؤلفه های بسیاری از جوامع امروز بشری را در بر میگیرد. ارتباط بین فناوری اطلاعات با سایر حوزه ها مانند فرهنگ، اقتصاد، امنیت، اجتماع، سیاست و علوم بشری به گونهای در هم تنیده و پیچیده شده است که بسیاری از مبانی و اصول این حوزهها را متحول و دگرگون کرده و نادیده گرفتن آن را در دستیابی به توسعه اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی و سیاسی ناممکن ساخته است.
*تصویر اجمالی وضعیت موجود
بررسی وضعیت شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباط (IDI) در میان ۱۵۲ کشور جهان نشان میدهد که کشورهای کره جنوبی، سوئد و ایسلند به ترتیب با کسب امتیازات ۸/۴، ۸/۲۳ و ۸/۰۶ در رتبه های اول تا سوم جهانی قرار گرفته اند. در این میان ایران نیز با کسب ۳/۳۹ امتیاز در جایگاه هشتاد و هفتم جهان جای دارد.
این در حالی است که در سال ۲۰۰۸ ایران با امتیاز ۲/۹۶، در جایگاه هشتاد و چهارم دنیا قرار داشته است. به عبارتی شاخص فوق در ایران در خلال سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ بهبود یافته ولی به نسبت سایر کشورها رشد کمتری را داشته است لذا برای حفظ جایگاه جهانی و حرکت به سمت توسعه بیشتر فناوری فوق، لازم است فناوری فوق با رشد بیشتری در کشور توسعه یابد.
از لحاظ شاخص توسعه فناوری اطلاعات، ایران در میان ۲۰ کشور مورد هدف سند چشم انداز در سال ۲۰۱۰ به جایگاه سیزدهم دست یافته است. کشورهای امارات، قطر و بحرین به ترتیب رتبه های اول تا سوم این رده بندی را به خود اختصاص دادهاند.
 بررسی آمارهای مربوط به دسترسی به ICT به عنوان زیر شاخص از توسعه فناوری اطلاعات نشان میدهد که:
o ایران با ضریب نفوذ تلفن ثابت ۳۷/۱۲، در میان ۱۹۱ کشور جهان در جایگاه ۴۴ قرار گرفته است. از لحاظ این شاخص در میان ۲۳ کشور مورد هدف سند چشم انداز، ایران جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است
o از لحاظ ضریب نفوذ تلفن همراه (تعداد مشترکین تلفن همراه به ازای هر ۱۰۰ نفر) ایران با کسب ضریب نفوذ ۷۴/۹۳، در رتبهی ۱۳۵ام از بین ۱۹۵ کشور جهان قرار گرفته است. رتبهی ایران در میان ۲۳ کشور مورد هدف سند چشم انداز نیز هجدهم میباشد.
 بررسی آمارها نشان میدهد ضریب نفوذ تلفن همراه در جهان ۸۵/۷ در سال ۲۰۱۱ میلادی بوده در حالیکه ضریب نفوذ تلفن ثابت در جهان ۱۷/۳ است و این یعنی گسترش تلفن همراه در جهان تقریباً ۵ برابر تلفن ثابت است. در حالیکه در ایران این نسبت حدوداً دو برابر میباشد که این امر هم به دلیل نفوذ بالای تلفن ثابت در ایران و هم به دلیل نفوذ پایین تلفن همراه در ایران است. ضریب نفوذ تلفن همراه در ایران در این سال ۱/۷ درصد پایینتر از متوسط آسیا و ۱۰/۷ درصد پایین تر از متوسط جهانی آن بوده است.
 بررسی آمارهای مربوط به استفاده از ICT به عنوان یکی دیگر از زیر شاخص های توسعه فناوری اطلاعات نشان میدهد که:
- بررسی رتبه و ضریب نفوذ پهنای باند ثابت (تعداد مشترکین پهنای باند به ازای هر ۱۰۰ خانوار) در کشورهای جهان در سال ۲۰۱۰ نشان میدهد بالاترین ضریب نفوذ پهنای باند ثابت ۷۱/۶ درصد در کشور لیختنشتاین است و موناکو و جزایر فالکلند نیز با ۴۴/۲ و ۳۹/۹ درصد در رتبه های دوم و سوم قرار دارند. ایران از بین ۱۸۷ کشور رتبه بندی شده، با نفوذ ۲/۳۷ درصدی در جایگاه ۱۱۴ قرار دارد.
- متوسط جهانی ضریب نفوذ پهنای باند همراه (تعداد مشترکین پهنای باند همراه به ازای هر ۱۰۰ خانوار) در سال ۲۰۱۰، ۱۵/۶ میباشد که آمار این شاخص در سال ۲۰۱۰ برای کشورمان بسیار ناچیز و نزدیک به صفر میباشد.
- بررسی رتبه و ضریب نفوذ اینترنت در میان کشورهای جهان در سال ۲۰۱۱ نشان میدهد که جزایر فالکلند، ایسلند و نروژ با نفوذ ۹۶/۳، ۹۵/۰۲ و ۹۳/۹ درصدی در رتبه های اول تا سوم جهانی قرار دارند و ایران نیز با نفوذ ۲۱ درصدی، از بین ۱۹۷ کشور جهان جایگاه ۱۲۹ را در اختیار دارد. از لحاظ این شاخص ایران در میان ۲۳ کشور مورد هدف سند چشم انداز در جایگاه ششم قرار دارد.
 در مجموع بررسی شاخصهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران نشان میدهد که در تمامی شاخصها رشد و توسعه ایران قابل توجه بوده است ولی با توجه به شکاف بین ایران با متوسط جهانی نیاز است تا رشد و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در شاخصهای فوق بیشتر شود. میزان شکاف ایران با مقدار مطلوب کشورهای توسعه یافته به خوبی در نمودار زیر قابل مشاهده است.
 یکی از شاخصهای مهم بررسی وضعیت کشورها از لحاظ نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات در اقتصاد کشورها، شاخص اقتصادی دیجیتالی است.
شاخص فوق از میانگین وزنی شش زیر شاخص ارتباطات، محیط کسب و کار، محیط فرهنگی و اجتماعی، محیط قانونی، سیاستها و چشم انداز دولت و گسترش در جامعه بدست میآید که در سال ۲۰۱۰ برای ۷۰ کشور جهان مورد محاسبه و رتبه بندی قرار گرفته است.
در این رتبه بندی کشورهای سوئد، دانمارک و ایالات متحده به ترتیب با کسب امتیازات ۸/۴۹، ۸/۴۱ و ۸/۴۱ در ردههای اول تا سوم قرار دارند و کشورمان ایران نیز با امتیاز ۳/۲۴ در رده شصت و نهم از بین ۷۰ کشور جهان قرار گرفته و تنها کشور آذربایجان پایین تر از کشورمان قرار دارد.
در اینجا باید اشاره داشت امتیاز ایران در زیر شاخصهای ارتباطات (قیمت پهنای باند، پهنای باند اینترنت بین المللی و ...) و محیط فرهنگی و اجتماعی (سطح آموزش و پرورش و کارآفرینی دیجیتالی و ...) وضعیت مناسب تری بوده است، بطوریکه در زیر شاخصهای فوق در حد کشورهای با رتبه های ۵۰ است ولی در چهار شاخص باقیمانده وضعیت مناسبی دیده نمیشود.
 بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد دربارهی وضعیت دولت الکترونیک، ایران در سال ۲۰۱۰ در میان ۱۸۰ کشور جهان در جایگاه صدم قرار گرفته است.
 اطلاعات استخراج شده از سرویس های الکترونیکی کشور نشان میدهد که ۱۷ درصد از سازمانها و نهادهای دولتی هنوز در مرحلهی توسعه وب (فاز اول)، ۶۰ درصد از سازمانها و نهادهای دولتی در مرحلهی توسعه سایت (فاز دوم) و ۲۰ درصد از آنها در مرحله ارائه فرمهای تعاملی (فازسوم) و در نهایت ۳ درصد از سازمانها و نهادها در مرحله ارائه خدمات online (فاز چهارم) دورهی بلوغ قرار دارند. به عبارت صحیح، بیشتر نهادهای دولتی ایران در مرحله توسعه وب (فاز دوم دورهی بلوغ) قرار دارند.
پتانسیلها و مزیتها
 وجود نگرش مثبت به توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در مسئولان، مدیران و آحاد جامعه
 رشد و گسترش زیرساختهای ارتباطی در کشور از جمله فیبر نوری، تلفن ثابت، تلفن همراه و اینترنت پر سرعت
 جوان بودن جمعیت کشور و وجود خلاقیت در این طیف سنی برای استفاده، تولید و عرضه خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات
وجود فرصتهای شغلی گسترده در حوزهی ارتباطات و قابلیت جذب نیروی انسانی متخصص در این حوزه
فراهم بودن زمینه های قانونی جذب سرمایه گذاری و مشارکت گستردهی بخش تعاونی و خصوصی در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور
 وجود قوانین لازم برای رفع انحصار دولتی و ایجاد فضای رقابتی
 رشد مناسب سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات و ارتباطات و وجود ظرفیت بالقوهای برای سرمایه گذاریهای بیشتر
 گسترش ارائه خدمات الکترونیک توسط سازمانها و نهادهای عمومی از جمله دفاتر پیشخوان دولت و دفاتر خدمات الکترونیک شهر
 ابلاغ سیاستهای امنیت تبادل اطلاعات و تصویب قانون جرایم رایانه ای
 تشکیل و فعالیت مرکز مقابله با جرایم سازمان یافته سایبری و پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات)
 بهبود وضعیت کیفی و کمی دانش آموختگان علوم فناوری اطلاعات و ارتباطات و سایر رشته های مرتبط با آن
 تقاضای بالای جامعه برای کاربردهای فناوری اطلاعات به ویژه آموزش الکترونیک
 وجود بازار نسبتاً مناسب در منطقه آسیای میانه و سایر همسایگان برای استفاده از تولیدات و خدمات ارتباطی
 وجود فرصتها و توان بالقوه فعالیت تحقیقاتی و مطالعاتی در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات
چالشها
- پایین بودن سهم فناوری اطلاعات و ارتباطات در تولید ناخالص ملی و سهم ناچیز آن از سبد هزینه خانوار
- سهم ناچیز در صادرات نرم افزاری، فناوریهای ارتباطات و خدمات فنی و مهندسی
- عدم یکنواختی در توزیع دسترسی به امکانات ارتباطی در سطح کشور
- وجود ساختارهای تصمیم گیر متعدد و موازی در این حوزهی نظیر شورای عالی فناوری اطلاعات، شورای عالی اطلاع رسانی، شورای عالی انفورماتیک و…
- پایین بودن سهم تحقیق و توسعه (R&D) فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی
- پایین بودن پهنای باند اینترنت و نیز سرعت اینترنت در کشور
- ضعف شدید در تولید محتوا و اطلاعات به زبان فارسی برای شبکه های ملی و پایگاههای اطلاع رسانی ایرانی
- سهم پایین بخش خصوصی در تولیدات و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات
- وجود تحریمهای مختلف علیه ایران و ایجاد موانع برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور
- نامطلوب بودن عملکرد دولت الکترونیک در ارائه خدمات و اطلاعات دولتی از طریق اینترنت
- تعرفه گذاری دولتی در حوزهی فناوری اطلاعات و ارتباطات و عدم انعطاف و پویایی نظام تعرفه ها در خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات به ویژه خدمات مخابراتی کشور
- آسیب پذیر بودن شرکتهای فعال در حوزهی ارتباطات به دلیل فراهم نبودن بستر رقابت سالم
- حضور ضعیف شرکتهای داخلی در عرصهی فعالیتهای منطقهای و بینالمللی برای توسعهی فعالیتها در داخل و خارج کشور
- مهاجرت تعداد قابل توجهی از نیروهای حرفهای و افراد مجرب حوزهی فناوری اطلاعات به کشورهای غربی
- معدود بودن دستگاه های دولتی بهره مند از سیستم های خودکار یکپارچه عمومی و ویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات
- ناچیز بودن صادرات تولیدات و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات مانند نرم افزار و خدمات فنی و مهندسی مرتبط
- ضعف شدید محیط پژوهشی کشور در حوزهی فناوری اطلاعات و نبود مطالعات راهبردی و کلان ملی
- ضعف نسبی در فرهنگ و سواد کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات در جامعه
- ارائهی خدمات میزبانی در ایران نامطمئن تر و احتمالاً گرانتر از خدمات میزبانی خارجی است، لذا میزبانی بسیاری از پایگاههای وب ایرانی در خارج کشور قرار دارد.
- توزیع انبوه محتوای مجرمانه سمعی-بصری غیرمجاز شامل هرزه نگاری، نقض حق مؤلف و ناکارآمدی و عدم بازدارندگی اقدامها و مجازاتهای تنبیهی نیروی انتظامی و قوه قضائیه
- عدم حمایت قانونی از تولید کنندگان و دارندگان اموال فکری بعنوان عاملی برای ناامنی فعالیت در حوزه فناوری اطلاعات
- پایین بودن حجم مبادلات اقتصادی انجام شده در محیط الکترونیکی
- ضعف دسترسی به خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات در روستاها و نقاط دور افتاده
اهداف کلان
 تحقق عدالت اجتماعی، ارتقای کیفیت زندگی، رشد فضایل مردم با بهره گیری ازفناوری اطلاعات
 فراهمسازی امکان دسترسی مناسب آحاد جامعه به فناوری اطلاعات
 کسب سهم عمدهی بازار منطقه و تأمین نیازهای داخلی در صنعت برتر فناوری اطلاعات
 کارآمدسازی فعالان اقتصادی در سطح ملی و بین المللی مبتنی بر فناوری اطلاعات
 تقویت و گسترش ارتباطات منطقه ای و بین المللی درعرصه های مختلف فناوری اطلاعات
 توسعهی زیرساختهای دولت الکترونیکی متناسب با شرایط اجتماعی و توانمندیهای فناوری
راهبردها
 ایجاد زمینه های لازم برای ترویج فرهنگ فراگیر و ناب اسلامی-ایرانی و مقابله با خرافات، جمود و تحجر فکری و ظاهرگرایی از طریق حوزهی فناوری اطلاعات
 گسترش بخش فناوری اطلاعات کشور از طریق:
 افزایش سطح تقاضای مؤثر برای محصولات فناوری اطلاعات و ارتباطات با تأکید بر تولیدات و خدمات داخلی
 افزایش امکانات تولید محصولات و عرضه خدمات فناوری اطلاعات در داخل کشور
 افزایش سطح اشتغال درون بخشی و برون بخشی فناوری اطلاعات و ارتباطات
 فراهم نمودن فرصتهای برابر و عادلانه دسترسی به زیرساختهای فناوری اطلاعات برای همه مردم از طریق گسترش شبکه های اطلاعاتی و ارتباطی امن، پایدار، آسان و ارزان
 ایجاد سازو کارهای لازم برای خدمت رسانی همه جانبه به مردم از طریق فناوریهای نوین اطلاعاتی در سطح ملی
 افزایش سهم بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات در تأمین نیازهای سایر بخش های کشور از طریق:
 تدوین برنامههای حمایتی از بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات برای افزایش عرضه خدمات و تولید محصولات
 استفادهی بهینه از ظرفیت های موجود فناوری اطلاعات و ارتباطات در داخل کشور
 توانمندسازی بخش خصوصی درحوزه فناوری اطلاعات کشور از طریق:
 کاهش تصدی گری دولت در فعالیتهای اجرایی بخش فناوری اطلاعات
 فراهم سازی جذب سرمایههای مالی و انسانی داخل و خارج از کشور برای تأمین و گسترش فعالیتهای بخش خصوصی
 ایجاد شرایط رقابتی در بازارهای فناوری اطلاعات و یکسان سازی شیوه های ارجاع کار از سوی کارفرمایان دولتی به کارگزاران بخش خصوصی
 بهبود ساختار مدیریت و برنامه ریزی بخش فناوری اطلاعات از طریق:
 تدوین نظام برنامه ریزی و سیاستگزاری منعطف و منسجم در سطح ملی برای رشد و توسعه فناوری اطلاعات
 مشارکت کلیه نهادهای ذیربط و دست اندر کاران در تدوین و اجرای برنامه ها و طرحهای ملی فناوری اطلاعات
 تکیه بر فناوری بومی و توانمندیهای تخصصی داخلی در توسعهی زیرساختهای علمی و فنی شبکه های الکترونیکی و سامانه های اطلاعاتی و ارتباطی
 فرهنگسازی، آموزش و افزایش آگاهی و مهارتهای عمومی در حوزهی فناوری اطلاعات و ارتباطات
 پایش، پیشگیری، دفاع و ارتقای توان بازدارندگی در مقابل هرگونه تهدید در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به منظور ارتقای سطح امنیت شبکههای الکترونیکی و سامانههای اطلاعاتی و ارتباطی کشور
 حضور فعال و نظام مند در مجامع و نهادهای منطقه ای و بینالمللی فناوری اطلاعات برای حفظ حقوق، ارزشها و منافع ملی و بهرهگیری از تسهیلات و امکانات آنها برای توسعه سطح علمی و فنی در حوزه فناوری اطلاعات
 توسعه همکاریهای خارجی و بین المللی به ویژه با کشورهای اسلامی با هدف دستیابی به پیمانها و سازوکارهای بین المللی مدیریت شبکه های اطلاعات
اقدامهای اساسی
۱- امکان دسترسی آسان و سالم نسل جوان به منابع علمی و فرهنگی اسلامی و ایرانی از طریق حوزه فناوری اطلاعات
۲- به کارگیری قالبهای متنوع برای عرصهی مفاهیم فرهنگ اسلامی
۳- بهرهگیری از تولیدات داخلی با توجه به ارزشهای اسلامی در فضای سایبر
۴- ایجاد ارتباطات پرسرعت و پرظرفیت و چند رسانه ای و گسترش شبکهی دسترسی برای ایجاد فرصتهای برابر برای دسترسی تمامی افراد جامعه
۵- کاهش شکاف دیجیتالی بین مناطق مختلف کشور و همچنین کل کشور با سایر کشورها
۶- اولویتگذاری تعهدات برنامهای و توسعهای در سطح ملی و بینالمللی در سه محور «قوانین و مقررات جدید»، «سیستمها و روشها»، «ساختارها و نهادها»
۷- مطالعه، بررسی و پایش مستمر و کسب اطلاع از نوآوری فناوری اطلاعات در سطح جهانی
۸- توسعهی خط و زبان فارسی و اشاعهی فرهنگ ایرانی اسلامی درفضای الکترونیکی از طریق استانداردسازی و پشتیبانی زبان فارسی در نرم افزارهای کاربردی و علمی وتوسعه و تقویت مراکز اشاعه فرهنگ ایرانی-اسلامی در فضای الکترونیکی
۹- برنامه ریزی مناسب برای غنیسازی اوقات فراغت مردم در فضای سایبر
۱۰- توسعه و تقویت مراکز تولید محتوای فرهنگی الکترونیکی مطابق با آداب و رسوم مناطق مختلف کشور
۱۱- اتخاذ تدابیرلازم برای مقابله با تهدیدهای فرهنگ ایرانی - اسلامی در فضای الکترونیکی
۱۲- بازنگری و تقویت سازوکارهای سیاستگزاری، نظارتی و حمایتی دولت و واگذاری تصدی گری بخشهای دولتی و عمومی در زمینهی شبکه های اطلاعات و خدمات مربوط به بخش خصوصی به استثنای مدیریت درگاه های شبکهملی اطلاعات
۱۳- ایجاد و توسعه پرشتاب شبکه ملی اطلاعات به منظور امکان ارتباط داده پرسرعت، امن و ارزان در سراسر کشور
۱۴- افزایش امکانات دسترسی به خدمات دولت الکترونیک (توسعه شبکهی ملی اطلاعات، افزایش پورتهای پر سرعت، دفاتر پیشخوان دولت)
۱۵- بازنگری و ارتقای روشهای انجام امور اداری و گذار از روشهای موجود و قدیمی به روشهای مدرن و الکترونیکی انجام امور مبتنی بر استفادهی حداکثر از قابلیتهای فناوری اطلاعات
۱۶- برنامه ریزی نرم در حوزهی دولت الکترونیک، آموزش الکترونیک، تجارت الکترونیک، بهداشت و سلامت الکترونیک و دیگر حوزه های مرتبط و افزایش ظرفیت های ملی برای رقابت پذیری اقتصادی، تجاری، آموزشی و علمی و بین المللی از طریق افزایش ظرفیت و به کارگیری خدمات الکترونیک به صورتی جامع
۱۷- اصلاح نظام قیمت گذاری خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات در مسیر افزایش نرخ بازدهی سرمایه گذاری در این بخش با رعایت حقوق مشتریان و شرایط بازار توسط نهاد تنظیم مقررات
۱۸- توسعه زیر ساختها یا ارکان تجارت الکترونیکی و بکارگیری سرویسها و مدلهای مختلف آن در صنایع بزرگ کشور در مسیر بهرهمندی اقتصاد ملی از آثار تجارت الکترونیکی مانند افزایش بهره وری، صرفهجویی در هزینه ها، افزایش کارایی، رقابت و عملکرد بهتر اقتصاد کلان
۱۹- تقویت خلاقیت فکری و قدرت ذهنی و تفکر منطقی برای نوآوری در حوزه فناوری اطلاعات
۲۰- استانداردسازی و یکپارچگی سیستم ها و نظام های فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور از طریق یکپارچگی و استانداردسازی سامانه ها، نرم افزارهای عمومی و اختصاصی و پایگاههای دادهی ملی
۲۱- نیازسنجی و برنامه ریزی توسعهی نیروی انسانی در حوزه فناوری اطلاعات از طریق برآورد منابع انسانی مورد نیاز آیندهی حوزههای مختلف فناوری اطلاعات و توسعه فضا و امکانات آموزشی و سازماندهی ظرفیتهای کشور به منظور تأمین و افزایش سطح علمی و حرفهای سرمایه انسانی در حوزهی فناوری اطلاعات
۲۲- گنجانیدن آموزشهای مربوط در مواد درسی سطوح مختلف دورههای آموزش عمومی و توانمندسازی دانش آموزان در بهرهگیری از فناوری اطلاعات با گسترش شبکهی اینترنت و هوشمندی مدارس
۲۳- ایجاد و گسترش مؤسسه های تحقیق و فناوری، واحدهای مشاوره، فنی، طراحی و مهندسی ساخت، بازاریابی و فروش و نوآوریهای فناوری اطلاعات
۲۴- توسعهی خلاقیت فکری و قدرت ذهنی و تفکر منطقی برای نوآوری در حوزه فناوری اطلاعات و تشویق متخصصان فنی و محققان در مسیر کشف مرزهای جدید فناوری اطلاعات از طریق تشکیل نهادهای مالی خطرپذیر و حمایت از محققان و شرکتهای فنی مهندسی و همکاری بین نهادهای عرضه و تقاضا و تجاری سازی ایده های قابل تبدیل به محصول
۲۵- وضع قوانین و ایجاد نظام صیانت از حقوق محققان و پژوهشگران در حوزه فناوری اطلاعات.
۲۶- ایجاد و تقویت شهر کها و پارکهای علمی و فناوری و مراکز رشد در حوزه فناوری اطلاعات وایجاد انگیزه و مشوقهای لازم برای ایجاد بنگاههای کوچک دانش محور
۲۷- فراهم آوردن بستر مناسب برای گسترش انجمنهای علمی، تشکلهای صنفی در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات
۲۸- حمایت حقوقی و مادی از بنگاههای کوچک و متوسط به منظور پیوند مناسب بین آنها
۲۹- توسعه و تکمیل سیستمهای پایه مورد نیاز در سطح ملی برای توسعهی تجارت الکترونیک در کشور (تکمیل سیستم مناقصات الکترونیکی، سیستم خزانهداری الکترونیکی، سیستم اخذ مالیات، سیستم ثبت شرکتها، سیستم سفارش شرکتها)
۳۰- تلاش برای تبیین نقش و رسالت فناوری اطلاعات در توسعه نظام سلامت کشور از طریق هماهنگی بین دستگاههای دولتی و ارائهی سند نظام جامع اطلاعات سلامت شهروندان ایرانی
۳۱- گسترش همکاری و تعامل باکشورهای جهان درحوزه فناوری اطلاعات از طریق ایجاد نهادهای مشترک اتصال شبکهی ارتباطی کشورهای همجوار، دستیابی به سیستمها و شبکه های آموزش کشورهای پیش رو و استقرار نمایندگیهای مهم جهانی
۳۲- ارتباط با مجامع علمی و تحقیقاتی مسیر انتقال و تبادل دانش و فناوری از طریق اجرای پروژه های مشترک، حضور مؤثر متخصصان ایرانی در مجامع علمی و تحقیقاتی، ایجاد دانشگاههای مجازی مشترک با کشورهای منطقهای و بینالمللی و پیوند شبکههای علمی ملی با شبکهی منطقهای و بینالمللی.
۳۳- افزایش پژوهش و توسعهی (R&D) در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات
۳۴- صیانت از حقوق شهروندی در فضای الکترونیکی
۳۵- تشویق، ترغیب و حمایت از تحقیقات تقاضا محور در حوزهی فناوری اطلاعات
۳۶- حمایت مؤثر مادی و معنوی از تولید داخلی نرمافزارها و سخت افزارهای امنیت و پالایش شبکه و رمزنگاری
۳۷- اولویت دهی به انجام تحقیقات کاربردی و راهبردی و توجه به تحقیقات بنیادی در زمینهی فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور