نقش روابطعمومي سازمانها در ايجاد انگيزش کارکنان
وی با ارائه تعاریفی از روابطعمومی، تأکید کرده: وظيفه اصلي روابطعمومي، شناساندن درست سازمان به مردم در جهت دستيابي به اهداف سازمان است. به عبارت ديگر، روابطعمومي جايگاه درست سازمان را به مردم نشان ميدهد. ارائه تصوير مناسب و مطلوب از جايگاه سازمان به مخاطبان آن و حتي کمک به رشد و ارتقاي آن، مستلزم انسجام و هماهنگي اجزاي درون سازماني خواهد بود.
همه افراد و اجزاي يک سازمان بايد در ارتباطي موزون و هماهنگ به منظور دستيابي به هدف مشترک فعاليت داشته باشند. يکي از مهمترين اجزاي تأثيرگذار در اين مجموعه منابع انساني است. نقش اساسي روابطعمومي در درون سازمان همان تلاش براي ايجاد هرچه بيشتر تفاهمجمعي و افزايش انگيزه در بين کارکنان است.
دکتر سیف تأکید کرده: براساس نقش روابطعمومي و ارتباط آن با انگيزههاي فردي و بهرهوري نيروي کار، مدلي را ميتوان طراحي کرد؛ مدلي که در آن تلاشهاي روابطعمومي، انگيزش پرسنل و بهرهوري آنها با هم مرتبط ميشوند.
رئیس کل بانک مرکزی در مقاله خود با ارائه تعریف از انگیزه و تشریح ویژگیهای کارکنان باانگیزه و بیانگیزه در مورد مؤثرترين عوامل افزايش بهرهوري سازمان نوشته:
رفتار مطلوب و كردار درست رهبران و مديران
فراهم كردن شرايط لازم پيشرفتهاي شغلي براي همه افراد
جايگاه قابل قبول سازمان در جامعه (به ويژه در ميان رقبا)
وجود تبليغات مناسب و به موقع درباره پيشرفتهاي سازمان
دورههاي آموزش ضمن خدمت و آموزش كاركنان
شفافيت وظايف، دستورالعملها و مقررات و قوانين براي كاركنان
دادن اختيارات كافي به كاركنان به منظور انگيزش احساس مسئوليت بيشتر در آنان
استخدام افراد كارآمد و متخصص
روابط مناسب ميان مديران و پرسنل
مشارکت دادن كاركنان در تصميمگيريها و تدوين اهداف و برنامههاي سازمان.
بايد توجه داشت که در مقابل عوامل مؤثر بر افزايش بهرهوري، عوامل مؤثر بر کاهش بهرهوري نيز بايد مورد توجه قرار گيرند. به طور کلي، مؤثرترين عوامل در کاهش بهرهوري پرسنل عبارتند از:
وجود تبعيض بين كاركنان
موفق نبودن و بيميلي به برنامهريزيهاي ميانمدت يا بلندمدت
احساس ناامني شغلي بين پرسنل
مساعد نبودن محيط كاري
ضعف سازمان در مقابل رقبا
عدم توجه به نيازهاي واجب/اساسي كاركنان
ناهماهنگي رشته تحصيلي و شغلي
ناديده گرفتن تخصصها در مشاغل
فقدان كارآموزي
بيكفايتي سرپرست
بيعلاقگي به كار فعلي و جابهجايي پيدرپي
خوشنام نبودن سازمان
ملاحظه ميشود که عوامل مؤثر بر افزايش و کاهش بهرهوري مقولههاي متنوع و گستردهاي هستند که بايد مورد توجه قرار گيرند.
وي چرخه انگيزش - بهرهوري و نقش روابطعمومي را نیز چنین تشریح کرده:
با توجه به تعاريف موجود درباره انگيزه و بهرهوري، ميتوانيم مدل مورد نظر خود را درباره چرخه انگيزه - بهرهوري و نقش روابطعمومي تبيين کنيم.
الف- تأثير انگيزش افراد (انگيزه) در سطح بهرهوري آنها کاملاً مشخص و اثبات شده است. در هر سازماني، همواره کارکناني که انگيزه بالاتري دارند، بهرهوري بالاتري را نيز از خود نشان ميدهند.
ب- با توجه به اينکه بخشي از عوامل ايجاد/تقويت انگيزه در ميان پرسنل مربوط به انگيزههاي اجتماعي است، نقش روابطعمومي را ميتوان در آن برجستهتر کرد. روابطعمومي ميتواند نقش مهمي در ايجاد و تقويت انگيزههاي اکتسابي ايفا کند. تبيين جايگاه واقعي سازمان در جامعه براي مخاطبان به عنوان يکي از مهمترين نقشهاي روابطعمومي، انگيزههاي اجتماعي پرسنل سازمان را مانند انگيزه تأثير اجتماعي و انگيزه موفقيت تحت تأثير مثبت قرار ميدهد. به عنوان مثال هنگامي که پرسنل سازمان بازخوردهاي مثبت تبليغات سازمان را مشاهده ميکنند يا نتايج مثبت اقدامات خود در سازمان را در قالب خدمات و محصولات مفيد براي جامعه ميبینند، انگيزه بيشتري براي فعاليت پيدا ميکنند.
به علاوه، با توجه به تعريفي که از نقش درون سازماني روابطعمومي انجام داديم، تأثير اين نقش بر تقويت انگيزههاي کاري پرسنل نيز قابل توجه است.
ج- افزايش انگيزهها (چه انگيزههاي جسمي و چه انگيزههاي اجتماعي) رابطه مستقيمي با افزايش بهرهوري پرسنل دارد. آشنا بودن پرسنل با مفاهيم بهرهوري و داشتن شرايط احراز شغلي، شرط لازم بالا بودن سطح بهرهوري است.
شرط کافي بالا رفتن سطح بهرهوري پرسنل، انگيزه است. اين انگيزه است که محرک فرد براي تلاش بيشتر و بهتر است.
بنابراين، نتيجه ترکيب بندهاي الف، ب و ج عبارت است از نمودار زير:
بايد توجه داشت که اين مفهوم، با نگرش گستردهاي که به روابطعمومي، به عنوان رابط ميان سازمان و کليه ذينفعان آن ايفا ميکند، مفهوم پررنگتري به خود ميگيرد.
منبع: ماهنامه مدیریت ارتباطات
نظرات : 0