ICTPRESS گزارش می دهد :
خبر: بازسازی گیاه منقرض‌شده 37 میلیون ساله
یک دانشجوی گروه زیست‌شناسی و موزه دیرین‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی به نام جف بنکا، پرتره رنگی یک گیاه 37 میلیون ساله را بازسازی کرده است.
این گیاه که «Leclercqia scolopendra» یا «centipede clubmoss» نام دارد، در طول «عصر ماهی‌ها» یا عصر دونین زندگی کرده است. در آن زمان، lycopodها (گروهی که این گیاه به آن تعلق دارد) یکی از معدود گیاه‌های دارای برگ بودند.
قطر شاخه‌های گیاه بازسازی‌شده حدود یک چهارم اینچ (0.635 سانتی‌متر) گزارش شد؛ کارکرد نوک برگهای قلاب‌مانند این گیاه مشخص نیست اما بنکا بر این باور است آن‌ها شاید برای بالارفتن از گیاهان بزرگ‌تر به کار رفته‌اند.
جزئیات این پرتره بازسازی‌شده در مجله Botany منتشر شد.
...........................
خبر: تجزیه فتوکاتالیستی آلاینده های آب با فناوری نانو
پژوهشگران دانشگاه شهید چمران با ساخت نانو سیم های اکسید مس (CuO)، موفق به تجزیه و حذف فتوکاتالیستی مواد رنگی سمی و مخرب از آب شدند. از این نانوسیم های نیمه رسانا می توان در صنایع نانوالکترونیک و کشاورزی بهره گرفت.
از این نانوسیم ها می توان در تجزیه ترکیبات بدبو، ازبین بردن رنگ های سمی و مخرب ، تجزیه قارچ کش ها ، علف کش ها و آفت کش های مضر، استفاده کرد.
تبدیل مواد مضر آلی به مواد معدنی بی خطر، تولید حسگرها و ایجاد خاصیت آب گریزی در سطوح، از دیگر کاربردهای این نانوسیم هاست.
با توجه به آثار مخرب آلودگی های زیست محیطی، تجزیه آلاینده های آلی یکی از موضوعات اصلی تحقیقات جدید است. در این راستا ، استفاده از فتوکاتالیست های نیمه رسانا نسبت به مواد معمول، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است.
فتوکاتالیست (Photocatalyst) به کاتالیزورهایی گفته می شود که در حضور نور فعال می شوند. کاتالیزور ماده ای است که سرعت واکنش شیمیایی را افزایش می دهد بدون آن که در واکنش شرکت کند.
به گفته نرگس معمارغفاری ، کارشناس ارشد فیزیک از دانشگاه شهید چمران اهواز، تجزیه و حذف رنگ نارنجی متیل از آب ، به وسیله نانو ذرات تیتانیا (TiO2) که به عنوان بهترین فتوکاتالیست شناخته شده است ، به سختی انجام می گیرد. اما با استفاده از نانوسیم های اکسید مس تولید شده در این طرح ، حدود 75درصد این ماده سمی تنها در مدت زمان 180 دقیقه تجزیه خواهد شد.
وی افزود:روش های مختلفی برای تولید نانوسیم اکسید مس وجود دارد. در میان آن ها ، اکسیداسیون حرارتی مستقیم از یک لایه مس ، ساده ترین و مناسب ترین راه برای تولید در مقیاس بزرگ است. چالش مربوط به ساخت این نانوسیم ها این است که ، معمولا در طول فرآیند اکسیداسیون ، یک لایه از دی اکسید مس(Cu2O) در سطح رشد می کند ، که می تواند خواص بستر نانوسیم اکسید مس (CuO) را تغییر دهد.
غفاری افزود:در این کار ما موفق به ساخت نانوسیم های تک فاز اکسید مس (CuO) شدیم . همچنین جهت مند کردن چیدمان نانوسیم ها بدون استفاده از قالب و به کمک اعمال میدان الکتریکی که روشی تقریبا آسان و ارزان است انجام شده .
این تحقیقات، حاصل پژوهش محققان علوم پایه گروه فیزیک دانشگاه شهید چمران است که از سوی نرگس معمارغفاری ، دکتر منصور فربد و دکتر ایرج کاظمی نژاد (اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران) صورت گرفته است. نتایج این کار، در مجله Ceramics International (جلد 40، شماره 1، صفحات 517 تا 521) منتشرشده است.
..........................
خبر: با همکاری چشم و مغز؛ زمان حال کش می آید!
آن چه چشمان ما در یک ثانیه از زمان می بینند، مختص همان ثانیه نیست، بلکه ترکیبی از اتفاقات آن لحظه با اتفاقات لحظات پیش از آن است! این کاری است که ذهن ما با داده های دریافت شده از چشم به خصوص در محیط هایی که دارای حجم زیادی از تغییرات و تحرکات تصویری هستند، انجام می دهد.
گروهی از دانشمندان آمریکایی در پژوهشی جالب که نتایج آن اخیراً در ژورنال Nature Neuroscience به چاپ رسیده است، کشف کرده اند که آن چه انسان در لحظه حال می بیند، یک تصویر کاملاً تازه نیست، بلکه تصویری ترکیبی است که ذهن از داده های چشمی مربوط به 10 تا 15 ثانیه اخیر ساخته است. به گفته آن ها این موضوع کمک می کند که علیرغم از دست رفتن بخشی از دقت، محیط را به شکل پایدارتری ببینیم و درک کنیم.
در این آزمایش 12 نفر مورد آزمایش قرار گرفته و به هر یک از آن ها تصاویری شامل تعدادی خطوط سیاه و سفید موازی و با زوایای تصادفی مختلف نشان داده شد. بعد از نمایش هر تصویر به مدت نیم ثانیه، از آن ها خواسته شد جهت خطوط را بیان کنند و سپس تصویر بعدی به آن ها نشان داده شد.
نتایج آنالیزها نشان داد که پاسخ شرکت کنندگان در آزمایش، تحت تاثیر تصاویر دیده شده 10 تا 15 ثانیه قبل قرار داشت. برای مثال اگر در تصویر اول جهت خطوط کاملاً متمایل به چپ و خطوط تصویر دومی کاملاً عمود بودند، پاسخ شخص مورد آزمایش، «کمی متمایل به چپ» بود!
طبق بیان جیسون فیشر محقق این پروژه از موسسه فناوری ماساچوست، اگر شما در یک روز بارانی و در حین رانندگی بخواهید تابلوی مشخصات یک خیابان را بخوانید، علیرغم حرکت هزاران قطره باران و در معرض سیلی از نوسانات بصری قرار گرفتن، برای خواندن علائم مربوطه نیاز به تلاش خیلی زیادی ندارید. در واقع سیستم بصری شما با نوعی میانگین گیری از آن چه به طور مؤثر ایجاد نویز تصویری می کند، از شدت آن کاسته و بدین ترتیب کمک می کند تا تصویر با ثبات تری خلق شود.
در صورتی که این کار توسط مغز انجام نشود، ما نسبت به هر گونه تغییر و حرکت کوچکی حساس بوده و مغزمان قادر به پردازش این حجم انبوه از داده های دریافت شده از چشم نخواهد بود.
..........................
خبر: اسنودن عامل برخی جوایز پولیتزر
دانشگاه کلمبیا هر سال برگزار کننده مراسم جایزه پولیتزر است. این جایزه نامش را از جوزف پولیتزر، روزنامه نگار و ناشری به وام گرفته که ثروتش را برای ایجاد دانشکده روزنامه نگاری دانشگاه کلبمیا وقف کرد.
مراسم نود و هشتمین دوره اعطای جوایز پولیتزر، معتبرترین جایزه مطبوعاتی آمریکا در رشته های مختلف از جمله گزارش خبری، عکاسی، و ادبیات، دوشنبه شب در نیویورک برگزار می شود.
دانشگاه کلمبیا، برگزارکننده مراسم و اعطاکننده جوایز پولیتزر است که در 14 رشته از جمله روزنامه نگاری، نمایش موسیقی، شعر و کتاب به برندگان اهدا می شود.
عنوان جایزه پولیتزر برگرفته از نام جوزف پولیتزر، روزنامه نگار و ناشری است که بخش بزرگی از ثروت خود را برای ایجاد دانشکده روزنامه نگاری در دانشگاه کلمبیا وقف کرد. هیئتی 19 نفره از سردبیران و مدیران نشریات و شخصیت های دانشگاهی، برندگان جوایز در رشته های مختلف را تعیین می کنند.
در ذهن کسانی که مراسم امسال پولیتزر را دنبال می کنند، این پرسش مطرح می شود که آیا هیئت، از گزارش هایی که براساس افشاگری ادوارد اسنودن، کارمند قراردادی پیشین سازمان امنیت ملی آمریکا، تهیه شده قدردانی می کند و به آنها جایزه ای می دهد یا نه.
گلن گرینوالد (Glenn Greenwald) و لورا پویتروس (Laura Poitras)، اولین خبرنگارهایی که در روزنامه انگلیسی گاردین گزارشی درباره افشاگری های ادوارد اسنودن نوشتند، و بارتون گلمن (Barton Gellman) از روزنامۀ واشنگتن پست که اسنودن اسنادی را در اختیارش گذاشته بود، جمعه گذشته جایزه مطبوعاتی جورج پولک (George Polk) را دریافت کردند.
دریافت جایزه پولیتزر می تواند توجه و قدردانی که روزنامه ها و وبسایت های خبری بزرگ و کوچک، در شرایط فشار مالی و محدودیت های بودجه ای کنونی، به شدت به آن احتیاج دارند را برایشان به ارمغان بیاورد.
سال گذشته نشریه سان سنتینل (Sun Sentinel) چاپ فلوریدا، برای یک گزارش تحقیقی درباره مأموران پلیس که در ساعات خارج از مأموریت زندگی شهروندان را به خطر می اندازند، موفق به کسب این جایزه شد.
گزارشگران وبسایت اخبار هواشناسی (Inside Climate News) در بروکلین نیویورک هم برای پوشش خبری در مورد کاستی های قوانین حاکم بر خطوط لوله نفتی آمریکا جایزه پولیتزر را تصاحب کردند.
..........................
خبر: انتقال تنش از پدر به فرزند با اسپرم
نتایج مطالعه صورت گرفته توسط محققان سوئیسی نشان‌ می‌دهد، پدر علاوه بر انتقال صفات مختلف به فرزندان، تنش را نیز از طریق اسپرم به نسل‌های بعدی منتقل می‌کند.
محققان دانشگاه زوریخ در تحقیقات خود دریافته‌اند که تنش باعث تغییر بیان اسیدهای ریبونوکلئیک کوچک (RNAs) در موش‌های نر شده و منجر به بروز رفتارهای افسردگی در نسل‌های بعدی می‌شود.
در این مطالعه، محققان بصورت دوره‌ای اقدام به جداسازی موش‌های مادر از فرزندان کرده و مادر را تحت شرایط تنش‌زا قرار دادند.
جداسازی هر روز و در زمان‌های متغیر انجام شد، بطوریکه مادر قادر به مراقبت درست از فرزند خود – نسل F1 – نبود.
فرزندان نر این نسل، رفتارهای افسردگی از خود بروز دادند و در فرزندان آنها – نسل F2 – نیز همان رفتارهای افسردگی و اختلالات متابولیسم مشاهده شد.
بر این اساس، تنش از طریق اسپرم موش‌های نر نسل F1 به نسلF2 منتقل شده و رفتارهای افسردگی در نسل‌های بعدی نیز ادامه پیدا می‌کند.
..........................
خبر: کشف نشانه‌هایی از اسرار دوره چرخش زحل
دانشمندان در مطالعه‌ای هیجان‌انگیز، موفق به تعیین طول دوره چرخش ساختار شش‌ضلعی در فوقانی‌ترین ابرهای زحل که قطب شمال این سیاره را احاطه کرده‌اند، شدند.
محققان بر این باورند دوره چرخش این شش‌ضلعی می‌تواند دوره چرخشی خود سیاره باشد؛ زحل تنها سیاره منظومه شمسی است که طول دوره چرخش آن هنوز مشخص نیست.
آگوستان سانچز-لاوگا، رئیس گروه علوم سیاره‌ای دانشگاه باسک اسپانیا، در این رابطه گفت: حرکت این شش‌ضلعی می‌تواند با اعماق زحل مرتبط باشد و مدت دوره چرخش این سازه 10 ساعت و 39 دقیقه و 23 ثانیه است که می‌تواند دوره چرخش خود سیاره زحل باشد.
این دانشمندان با همکاری منجمانی از کشورهای مختلف، ناحیه قطب شمال زحل را به صورت دقیق بررسی کردند. پس از اندازه‌گیری مکان‌های رئوس شش‌ضلعی با دقت فوق‌العاده، آن‌ها دریافتند حرکت شش‌ضلعی بی‌نهایت ثابت و این که بر اساس حرکات ابر، جریان جت درون آن بدون تغییر باقی می‌ماند.
در این مطالعه، محققان از تصاویر گرفته‌شده از زمین بین سال‌های 2008 و 2014 استفاده کردند؛ آن‌ها همچنین از دوربین‌های نجومی PlanetCam و Astralux که در تلسکوپ‌های «رصدخانه کالار آلتو» در آلمریای اسپانیا جاسازی شده‌اند، بهره بردند. افزون بر این، آن‌ها از تصاویر با تفکیک‌پذیری بسیار بالای فضاپیمای کاسینی استفاده کردند که از سال 2004 حول زحل می‌چرخد.

دانشمندان حاضر در این پروژه بر این باورند، این شش‌ضلعی و جریان آن نمایش‌هایی از امواج Rossby شبیه به آنچه در ارتفاعات میانی زمین روی می‌دهد، هستند. به باور سانچز-لاوگا، بر روی زحل، حرکت موجی شش‌ضلعی جریان جت به صورت عمودی تولید می‌شود و لایه‌هایی از جو پنهان سیاره را آشکارسازی می‌کنند.
فضاپیماهای وویجر 1 و 2 که برای نخستین بار در سال‌های 1980 و 1981 بر فراز زحل به پرواز در آمدند، ساختار شش‌ضلعی‌ را در فوقانی‌ترین ابرهای آن کشف کردند.
..........................
خبر: آغاز کاوش یکی از عمیق‌ترین گودال‌های اقیانوسی جهان
تیمی از محققان با حمایت مالی «بنیاد ملی علوم» امریکا از تنها ابزار هیبریدی عمق کامل اقیانوسی جهان با قابلیت کنترل از راه دور به نام Nereus و دیگر فناوری‌های پیشرفته برای کنکاش یکی از عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس استفاده می‌کنند.
این دانشمندان «گودال کرمادک»(Kermadec Trench) را در عمق اقیانوس آرام کنکاش خواهند کرد. این حفره در آن سوی نیوزیلند قرار دارد و پنجمین گودال عمیق جهان به شمار می‌آید. عمق بیشینه آن 10 هزار و 47 متر گزارش شده و به دلیل جریان آب‌های عمیق از ناحیه قاره قطب جنوب یکی از سردترین حفره‌های عالم به شمار می‌آید.
سفر 40 روزه به این گودال از 12 آوریل سال جاری میلادی شروع شده است.
«پروژه مطالعات اکوسیستم هادال»، نخستین مطالعه نظام‌مند حیات در گودال‌های اقیانوسی را هدایت و آن را با دشت‌های بسیار عمیق مجاور مقایسه می‌کند؛ این دشت‌ها نواحی مسطح بستر دریا هستند که معمولا در اعماق بین 3000 و 6000 متر واقع شده‌اند.
..........................
خبر: تولید نانو ذرات حامل دارو برای درمان سرطان سینه
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا به تازگی نانو ذراتی طراحی و تولید کرده اند که روی سلول های سرطان سینه آزمایش و نتایج قابل قبولی داشته است.
نانو ذراتی تولید شده می تواند داروی شیمی درمانی را با خود حمل کرده و با تابش لیزر تحریک شده و دارو را در محل تومور رهاسازی کند.
رها سازی دارو با کمک تابش پرتو برای درمان برخی بیماری ها نظیر سرطان بسیار مناسب است زیرا به پزشکان این امکان را می دهد که در زمان و مکان دلخواه دارو را رها سازی کنند.
لیزر ابزاری است که نور را به صورت پرتوهای موازی بسیار باریکی که طول موج مشخصی دارند ساطع می کند.
نخستین بار طرح اولیه لیزر را انیشتن داد. کار لیزر این گونه است که با تابش یک فوتون به یک ذره اتم یا مولکول یا یون برانگیخته ، یک فوتون دیگر نیز آزاد می شود که این دو فوتون با هم ، هم فرکانس هستند. با ادامه این روند شمار فوتون ها افزایش می یابد که می توانند باریکه ای از فوتون ها را به وجود بیاورند.
این که به توان داروی شیمی درمانی را با دقت بالا درون سلول های سرطانی رهاسازی کرد یک مزیت بزرگ محسوب می شود زیرا با این کار سلول های سالم از گزند این ترکیبات مرگبار در امان می مانند و اثرات جانبی دارو به حداقل می رسد. اما ارائه سیستم دارویی که به توان با تابش پرتو رهاسازی را کنترل کرد کاری چالش برانگیز است.
برای انجام این پروژه جفری زینک و فویو تامانوی محققان اصلی این پروژه با محققانی از بخش فناوری نانو مرکز سرطان و پژوهشگران دانشگاه مونتپیلر فرانسه همکاری کردند که نتیجه فعالیت های این گروه ساخت نانو ذراتی بود که می توانست پرتوهای نفوذ کرده به درون بافت را جذب کرده و دارو را رهاسازی کند.
این نانو ذرات حاوی هزاران حفره و ساختار نازک لوله ای بودند که داروی شیمی درمانی را درون خود نگه می دارد. انتهای این حفره ها توسط نانو دریچه هایی مسدود شده که موجب حفظ و نگهداری داروی شیمی درمانی می شود.
این نانودریچه ها ، مولکول های ویژه ای هستند که به انرژی تابش لیزر پاسخ داده و موجب باز شدن مسیر می شوند. این گروه تحقیقاتی اثر بخشی این روش درمانی را روی سلول های سرطان سینه در آزمایشگاه تست کردند.
قدرت نفوذ لیزر دو فوتونی در طول موج های مادون قرمز نزدیک تنها 4 سانتیمتر است بنابراین این روش تنها برای سرطان هایی که در این عمق از پوست قرار دارند مناسب است سرطان های پستان ، معده ، روده و رحم با این روش می توانند درمان شوند.
این نانو ذرات علاوه بر درمان ، می توانند در بخش شناسایی نیز مورد استفاده قرار گیرند . این نانو ذرات حاوی مولکول های فلورسانتی هستند که با استفاده از روش های تصویربرداری مولکولی می توان از آنها تصویر گرفت. این ویژگی به محققان امکان می دهد که پیش از تابش پرتو مادون قرمز برای از بین سلول سرطانی ، مسیر حرکت نانو ذرات را نیز رصد کنند.
..........................
خبر: ساخت نانو ابزاری برای تصفیه خون در بیماران کلیوی
محققان ژاپنی موفق به ساخت نانو ابزاری شدند که می تواند برای تصفیه خون استفاده شود. این ابزار که می تواند جایگزین ارزان قیمتی برای دیالیز باشد در مرحله تست آزمایشگاهی است.
در این روش جدید ، از نانو الیاف برای زدودن مواد سمی خون استفاده می شود.
وجود مواد سمی در بدن با غلظت بالا که در نهایت وارد کلیه می شوند می تواند منجر به مشکلاتی در فعالیت کلیه شود. رایج ترین روش برای تمیز کردن خون از این مواد ، دیالیز است که معمولا به صورت چند بار در هفته در خانه یا بیمارستان انجام می شود.
دستگاه های دیالیز معمولا انرژی زیادی مصرف کرده و همچنین نیازمند سیستم های نگهداری دقیقی هستند. از سوی دیگر وفور این دستگاه ها در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه بیشتر از جوامع فقیر است و هرساله بالغ بر یک میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل مشکلات ناشی از عملکرد ضعیف کلیه جان خود را از دست می دهند.
معمولا بعد از بروز برخی بلایای طبیعی نظیر زمین لرزه یا سونامی ، بیماران دیالیزی تا مدتی امکان دیالیز شدن را از دست داده و تا زمانی که بیمارستان ها به شرایط عادی خود باز گردند این بیماران نمی توانند دیالیز شوند.
برای حل این مشکل محققان ژاپنی با استفاده از نانوالیاف ، ابزاری ساختند که می تواند مواد سمی خون را جداسازی کند. این ابزار را می توان به بازوی بیمار وصل کرد و دیگر نیازی به تجهیزات گرانقیمت دیالیز نیست. بنابراین هم در وقت و هم هزینه صرفه جویی می شود.
این گروه نتایج یافته های خود را در قالب مقاله ای با عنوان Fabrication of zeolite-polymer composite nanofibers for removal of uremic toxins from kidney failure patients در نشریه Biomaterials Science به چاپ رساندند.