ICTPRESS گزارش می دهد :

خبر :   رکورد پرواز هواپیمای کاغذی شکست
برای بسیاری از مردم هواپیماهای کاغذی، فقط تفریح هستند اما هم‌اکنون داوطلبانی از نیروی هوایی ایالات متحده با پرتاب یک هواپیمای کاغذی از ارتفاع 29 هزار و 432 متری، رکورد جهانی را شکستند.
گفته می‌شود این سامانه کاغذی از شهر کانکاکی ایلینویز پرتاب شد و در فاصله 132 کیلومتری در جنوب غربی روچستر واقع در ایندیانا فرود آمد. این پرواز فقط دو ساعت و هفت‌ دقیقه طول کشید.
هواپیمای کاغذی "اسکادران کامپوزیت دره روبا" نیروی هوایی امریکا دارای شکلی سنتی بوده، طول آن 76 سانتی‌متر و طول بالش نیز 36.8 سانتی‌متر اعلام شده است. وزن این سامانه 424 گرم بوده و مجهز به سیستم رهگیری جی‌پی‌اس، حسگرهای دما، حسگر فشارسنج، رایانه پرواز، باتری‌ها، پنل خورشیدی و یک دوربین ویدیویی اچ‌دی برای ضبط فرآیند پرواز است.
این هواپیما برای پروازکردن به بالن هلیمی بزرگی متصل شد که آن‌ را به ارتفاع بالایی حمل کرد. زمانی که بالن منفجر شد، رایانه پرواز هواپیما آن را از بالن جدا کرد تا فرودش را انجام دهد.
در صورت تایید رکورد این هواپیما توسط کتاب گینس، "اسکادران کامپوزیت دره روبا" این عنوان را از تیم انگلیسی PARIS و هواپیمایش به نام Vulture 1 می‌رباید.
...............
خبر :   پیکره "کوه شارپ" زیر مته "کنجکاوی" رفت
کاوشگر "کنجکاوی" ناسا نخستین نمونه‌ها از کوه لایه‌بندی‌شده "شارپ" در مریخ را جمع‌آوری کرد.
اواخر روز چهارشنبه گذشته (دوم مهرماه)، مته‌ کنجکاوی حدود 6.7 سانتی‌متر در لایه کوه شارپ نفوذ و نمونه‌های پودرشده‌ای از آن را جمع‌آوری کرد.
داده‌ها و تصاویر کنجکاوی در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا واقع در کالیفرنیا دریافت شدند و موفقیت این عملیات تائید شد.
نقطه هدف مته‌کاری پایین‌ترین بخش لایه قاعده کوه است و از این نقطه کنجکاوی به دنبال بررسی لایه‌های جوان‌تر و مرتفع‌تر تپه‌های مجاور خواهد بود.
بررسی صخره‌های موجود در زیر کوه شارپ تصویری از محیطی ارائه می‌دهد که هنگام شکل‌گیری این کوه وجود داشته است.
گام بعدی تحویل‌دادن نمونه‌موردی به کج‌بیل موجود روی بازوی کنجکاوی است و در اینجا بافت پودر برای ارزیابی ایمن‌بودن مته‌کاری و نمونه‌گیری بیشتر و همچنین تحویل‌دادن آن‌ به ابزار آزمایشگاهی داخلی کنجکاوی، بررسی خواهد شد.
این ابزار می‌توانند انواع تحلیل‌ها را برای شناسایی ساختار شیمیایی و همچنین کانی‌شناسی صخره انجام دهند.
...............
خبر :   دانشمندان موش‌های فلج را قادر به راه رفتن کردند
دانشمندان "مؤسسه پلی‌تکنیک لوزان" سوئیس توانستند با استفاده از سیگنال‌های الکتریکی و با فناوری از راه دور، قدرت راه‌رفتن را به موش‌های فلج بازگردانند.
محققان با آسیب‌رساندن به نخاع‌ این حیوانات، آن‌ها را فلج کرده بودند و این امر مانع از رسیدن سیگنال‌های مغزی به بخش پایینی نخاع آن‌ها می‌شد. با این حال، ارسال یک جریان الکتریکی به داخل عصب‌های نخاع با استفاده از کاشت‌های جراحی، موش‌هایی که روی تردمیل بودند را قادر به راه رفتن کرد.
این دستاورد علمی می‌تواند منجر به ارائه درمان‌های توانبخشی شود که به بیماران انسانی مبتلا به آسیب‌های نخاعی امکان راه‌رفتن طبیعی‌تر را خواهد داد.
در طول این آزمایشات، دانشمندان با تغییردادن از راه دور سیگنال‌های الکتریکی، راه‌رفتن این حیوانات را کنترل کردند. سوژه‌های آزمایشی هزار گام پیاپی را بدون مشکل برداشتند و همچنین پله‌هایی با طول‌ها و ارتفاعات مختلف را طی کردند.
این موش‌ها هیچ کنترل اختیاری روی جوارحشان نداشتند و این دانشمندان بودند که نخاع آسیب‌دیده آن‌ها را برای راه‌رفتن طبیعی بازفعال و تحریک می‌کردند.
این مطالعه بخشی از پروژه اروپایی NEUWalk است که هدف از آن آزمایش‌ فناوری "تحریک الکتریکی اپیدورال" (EES) در بیماران انسانی است.
دانشمندان نسخه‌های انسانی از ابزار Gait Platform که برای مطالعه راه‌رفتن موش‌ها به کار برده شد را برای درمان‌های بالینی طراحی کردند. این سیستم دارای یک تردمیل و سیستم پشتیبان روی زمین و همچنین دوربین‌های مادون‌قرمز برای شناسایی نشانگرهای انعکاسی در بدن بیماران است.
جزئیات این موفقیت علمی در مجله Science Translational Medicine منتشر شد.
...............
خبر :   "ترساندن گیاهان برای جوانه‌زدن" برنده جایزه نمایشگاه علمی گوگل شد
سه دانش‌آموز اهل ایرلند جایزه برتر امسال نمایشگاه علمی گوگل را از آن خود کردند.
پروژه این محققان شیوه‌ای جدید برای استفاده از باکتری‌ها برای درمان دانه‌ها و در نتیجه جوانه‌زدن سریع‌تر آن‌ها را ارائه می‌دهد.
"سوفی هیلی-تو"، "امر هیکری" و "سیارا جاج" جایزه بزرگ (Grand Prize) را با طراحی روشی جدید برای افزایش محصولات کشاورزی در کشورهای با منابع غذایی محدود، از آن خود کردند.
این دانش‌آموزان پس از کشف برآمدگی‌هایی روی گیاهان نخود در یک باغچه خانوادگی، تحقیقات خود را آغاز کردند. این برآمدگی‌ها در نتیجه واکنش گیاه به باکتری‌های موجود در خاک به وجود آمده بودند.
تیم علمی دریافت وجود باکتری‌های خاص می‌تواند نوعی ترس را در گیاه القا کند و منجر به سرعت‌بخشیدن به جوانه‌زدن آنها شود.
پژوهشگران جوان به دنبال پاسخ به این پرسش بودند که چنانچه دانه‌ها با نوعی مایع حامل باکتری و پیش از کاشته‌شدن درمان شوند (treat)، چه رخ خواهد داد.
تیم علمی چندین نوع مختلف گیاه را در یک باغچه کاشت. تعدادی از این گیاهان دانه‌های درمان‌شده داشتند و گیاهان دیگر فاقد چنین دانه‌هایی بودند.
دانش‌آموزان به دنبال مشاهده اثر این درمان روی گیاهان بودند. آن‌ها دریافتند تمامی دانه‌های درمان‌شده با مایع حامل باکتری به طور متوسط 50 درصد سریع‌تر از دانه‌هایی شکوفا شدند که فاقد چنین‌ مایعی بودند. این امر منجر به افزایش میزان محصولات جو تا 70 درصد شد.
سرعت‌بخشی به جوانه‌زنی به معنی آن است که باکتری‌ها و دیگر آفت‌ها مانند حشرات زمان کمی برای پناه‌گرفتن روی گیاهان دارند و این امر منجر به تولید غذای بیشتر می‌شود.
محققان نوجوان ایرلندی هم‌اکنون به دنبال پاسخ به این پرسش هستند که زمانی که دانه‌ها در معرض باکتری‌ها قرار می‌گیرند، دقیقا چه رخ می‌دهد و این که آیا راهی ارزان‌تر، ساده‌تر برای افزایش سرعت واکنش گیاهان به ترس‌ایجادشده در اثر وجود باکتری‌ها وجود دارد یا خیر.
کمیسیون اروپایی نیز نسبت به ایده این نوجوانان ابراز علاقه کرده است.
...............
خبر :   هنرنمایی انسان و پهپادها در سیرک
"سیرک خورشید" (Cirque du Soleil) با همکاری مؤسسه فناوری زوریخ و گروه Verity Studios فیلمی از یک سیرک ضبط کرده‌ است که در آن انسان و پهپادها به هنرنمایی پرداختند.
ویدیوی این سیرک که Sparked نام گرفته، طی سه روز در "صحنه ماشین پرنده" مؤسسه زوریخ ضبط شد. این فضا دارای سیستم شکار حرکتی، شبکه ارتباطی بی‌سیم و الگوریتم‌های پیشرفته اجراکننده نرم‌افزاری سفارشی برای انجام تخمین و کنترل است.
پیش‌تر این فضا برای اجرای پهپادهای سازنده یک برج و تعادل یک آونگ به کار رفته بود.
در این سیرک، پهپادها بر بالای سر یک انسان حرکت کردند و به حرکات وی پاسخ گفتند. آن‌ها در واقع حرکات از پیش برنامه‌ریزی‌شده‌ای را انجام می‌دادند و عنصری از فعالیت بین پهپادها به چشم می‌خورد.
گرچه 10 پهپاد لامپ‌مانند در این سیرک حضور داشتند، هر یک از آن‌ها دارای شخصیت خاصی بود که در شیوه حرکت آن منعکس شده بود.
...............
خبر :   ساخت خانه دریایی با الهام از جوجه‌تیغی
آیا شما هرگز خانه‌ای شبیه جوجه‌تیغی دریایی را تصور کرده‌اید؟ اکنون رویای مارگوت کراسوجویچ برای خانه جزر و مدی هیدروالکتریک محقق شده است.
این خانه الهام گرفته از موجودات دریایی خارق‌العاده مانند ستاره دریایی و جوجه‌تیغی دریایی است که مدت‌هاست شکل متقارن آنها زیست‌شناسان را مجذوب خود کرده‌ است.
ایده طراحی این منزل برای دریافت انرژی جزر و مد با ورود آب به چندین شیار درونی و بیرونی آن در نظر گرفته شده است. قسمت بیرونی آن در خط ساحل قرار دارد که با جزر و مد قسمت درونی تحت فشار قرار گرفته و به درون کشیده می‌شود.
توربین آهنربایی و سیم پیچ‌های مسی در خازن الکترواستاتیک، انرژی موج‌ را به جریان الکتریکی تبدیل می‌کند. سلول‌های خورشیدی قسمت‌های بالایی و بیرونی دارای ساختاری برای جمع‌آوری نیرویی بیشتر از نور خورشید است که انرژی بیشتری فراهم می‌کنند.
این خانه برای ساکنین مناطق ساحلی از جمله جنوب آفریقا طراحی شده که خط ساحلی ناهموار و دریای ناآرامی دارند. تخته سنگ‌های بزرگ در ساحل اجازه مهار و عملکرد بهتر به این خانه را می‌دهند و در واقع عملکردی شبیه جوجه تیغی دریایی با امواج ایجاد می‌شود.
...............
خبر :   رمزگشایی از اسرار شهر گمشده با لیزر
تیم بین‌المللی از باستان‌شناسان با استفاده از فناوری‌های جدید نقشه‌برداری، از اسرار شهر گمشده در عمق جنگل کامبوج رمزگشایی کردند.
در سال 1850 میلادی یک محقق فرانسوی هنگام عبور از شمال غرب کامبوج، شهر باستانی پنهان شده در عمق یک جنگل متراکم و گرمسیری را کشف کرد.
انگکور (Angkor) پایتخت امپراتوری خمر و انگکور وات، زیباترین معبد این شهر نیمه تخریب‌ شده است؛ این منطقه سالانه میزبان دو میلیون گردشگر از سراسر جهان است که از بخش‌های مختلف این شهر بازدید می‌کنند.
سال 2013 میلادی یک تیم بین‌المللی از محققان به سرپرستی دکتر "رامیان اوانس" از دانشگاه سیدنی با استفاده از جدیدترین فناوری‌های لیزری، موفق به شناسایی مجموعه دیگری از کشفیات باستانی در این منطقه شدند.
در دور جدید تحقیقات با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، مساحتی بالغ بر 370 کیلومتر مربع با جزئیات منحصربفرد نقشه‌برداری شد.
لیدار یا فناوری سنجش از راه دور لیزری؛ حسگر لیدار نصب شده بر روی یک بالگرد، هر چهار ثانیه یک بار پرتوهای لیزر را بر فراز جنگل تابانده و تغییرات توپوگرافی سطح زمین را ضبط می‌کرد.
با کمک این فناوری، جزئیات منحصربفرد و ناشناخته‌ای از معابد، مسیرهای عبور و گذرگاه‌های عریض، شبکه استادانه ساخته شده راه‌های آبی در سراسر شهر و یک شهر جدید که زیر بستر جنگل پنهان شده بودند، بدست آمد.
...............
خبر :   پرواز بدون استرس با کلاه ابداعی "ایرباس"
برای بسیاری از مردم، سفرهای هوایی مدرن ناخوشایند و استرس‌آورند؛ هم‌اکنون شرکت ایرباس حق اختراع نوعی کلاه واقعیت مجازی را به ثبت رسانده که به مسافران امکان داشتن تجربه پروازی خوشایندتر را می‌دهد.
بر اساس اعلام این شرکت، امکانات سرگرم‌کننده کنونی اغلب برای تسکین‌دادن استرس ناشی از پرواز کافی نیستند و یکی از راهکارهایی که کنسرسیوم اتحادیه اروپا دنبال می‌کند، استفاده از فناوری واقعیت مجازی برای حذف این استرس است.
کلاه جدید ایرباس با ارائه محیطی ایزوله و آرامش‌بخش، از طریق موسیقی، فیلم، رسانه‌های اجتماعی، برنامه‌های ویژه تمدد اعصاب و حتی رایحه‌های خوشایند، به مسافران استرسی آرامش می‌دهد.
سیستم VR در واقع نوعی کلاه واقعیت مجازی است که در صندلی مسافر قرار می‌گیرد و زمانی که تا می‌شود به همراه حاملش بخشی از بالش مسافر می‌شود.
در تعدادی از نسخه‌های این سامانه، لبه کلاه شفاف بوده و در نسخه‌های دیگر برای خلق تنهایی و ایزوله‌بودن بیشتر مسافر، لبه کلاه تا حدی تاریک است. در تعدادی از نسخه‌ها نیز شفافیت لبه کلاه قابل‌تنظیم است. با این حال، تمامی آنچه این نسخه‌ها در آن مشترک‌اند، مسدودکردن جهان بیرون و جایگزین‌کردن آن با تصاویر و فیلم‌های فرافکنی‌شده است.
کلاه ابداعی همچنین دارای گوشی‌های متحرک‌، یک میکروفون، یک سامانه کنترل از راه دور و سیستم چرخش هوا است که برای ایجاد تمدد اعصاب بیشتر، رایحه یا اکسیژن را به محیط پمپاژ می‌کند. حتی در مواقع وقوع توفان‌های خطرناک یا اتفاقات دیگر، این فناوری دارای کیسه هواست و ویژگی‌های آن را می‌توان سفارشی‌سازی کرد.
ایرباس اعلام کرده کلاه مزبور می‌تواند مجهز به عینک‌هایی برای نمایش‌دادن تصاویر سه‌بعدی، هولوگرام‌ها یا واقعیت افزوده شود. همچنین این سامانه می‌تواند به ابزارهای مسافر مانند رایانه، گوشی هوشمند و تبلت متصل شود و با استفاده از دستکش‌های ضبط حرکت موجود نیز نوعی صفحه‌کلید مجازی خلق کند؛ این امر بازنمودی واقعی از صفحه‌کلید و دستان کاربر ارائه می‌دهد.
علاوه بر این، یک سیستم کنترل از راه دور نیز در این کلاه تعبیه شده که می‌توان آن را نیز مجازی کرد.
گفته می‌شود تعداد بخش‌های این کلاه را می‌توان سفارشی‌سازی کرد و آن را از پارچه و قوس‌هایی ساخت که یا سخت یا قابل‌تورم باشند.
...............
خبر :   عمر آب زمین از خورشید بیشتر است
بر اساس مطالعات تیمی بین‌المللی از پژوهشگران به رهبری محققی از دانشگاه میشیگان، قدمت آبی که اقیانوس‌های زمین را پر کرده، بیش از عمر خورشید است.
بر اساس این کشف، آب شاید عنصری شایع در ابرهای گاز و غباری باشد که منظومه شمسی از آن‌ها زاده شده و این که چنین مایعی فقط در انحصار زمین نیست.
به گفته محققان، این دستاورد علمی همچنین دارای مضامینی برای احتمال کشف حیات در سیارات فراخورشیدی است که در آن سوی خورشید حول ستارگان می‌چرخند.
"پروفسور تیم هاریز" از دانشگاه اکستر و یکی از حاضران در این پروژه، گفت: ما می‌دانیم که آب برای تکامل زندگی روی زمین حیاتی است اما ممکن است آب زمین از شرایط خاصی در منظومه شمسی آغازین نشات گرفته باشد و این که چنین شرایطی شاید در جاهای دیگر نیز وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: با شناسایی قدمت باستانی آب زمین، به این نتیجه می‌رسیم که چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی منحصربه‌فرد نیست و این که سیارات فراخورشیدی نیز در محیط‌هایی با آب فراوان شکل گرفتند. بنابراین تعدادی از این سیارات می‌توانند میزبان شرایط مناسب و منابع آبی برای تکامل حیات باشند.
محققان یخ‌های باستانی موجود در دنباله‌دارها و شهاب‌سنگ‌های متعلق به روزهای آغازین حیات منظومه شمسی را بررسی کردند و با استفاده از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای نشان دادند آب موجود در اقیانوس‌ها، نمونه‌های شهاب‌سنگ و دنباله‌دارها دارای ویژگی‌های منحصربه‌فرد شیمیایی پیش از پدیدآمدن منظومه شمسی است.
این آب حاوی سطوحی از دوتریوم است که این موضوع را فقط می‌توان با منشاهای میان‌ستاره‌ای توضیح داد. این بدین معناست که دست کم مقداری از آب موجود در منظومه شمسی و زمین پیش از تولد خورشید وجود داشته است. دوتریوم، نوعی هیدروژن سنگین است که در هسته‌اش حاوی نوترون‌های اضافی است
"ایلسدور کلیوز"، رهبر ارشد این مطالعه از دانشگاه میشیگان، معتقد است چنانچه منظومه شمسی مشتی نمونه خروار باشد، آب می‌تواند عنصری شایع در طول شکل‌گیری تمامی سیستم‌های سیاره‌ای باشد.
تاکنون کاوشگر کپلر حدود هزار سیاره فراخورشیدی تاییدشده را شناسایی کرده و دسترس‌پذیری آب در طول فرآیند شکل‌گیری سیاره‌ای دیدگاهی امیدوارکننده‌ای درباره شیوع حیات در سراسر کهکشان راه شیری ارائه می‌دهد.
...............
خبر :   نانوحاملی برای رهاسازی طولانی مدت دارو در بدن
محققان موفق به ارائه روشی برای رهاسازی دارو شدند به طوری که دارو می‌تواند به آرامی و در مدت بیش از یک سال در بدن رهاسازی شود. محققان برای این کار، نانوساختار لایه‌ای از جنس اسیدآمینه ساختند که زیست تخریب‌پذیر است.
یک چهارم افراد مسن از دردهای مزمن رنج می‌برند. این افراد برای تسکین دردهای خود اقدام به خوردن قرص‌های مختلف می‌کنند اما این کار عوارض جانبی مختلفی به همراه دارد. پژوهشگران مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن دارو به محل موردنظر در بدن می‌رسد و رهاسازی آن به مدت 14 ماه ادامه می‌یابد.
در این روش از لایه‌های نازک نانومقیاس با قابلیت زیست‌تخریب‌پذیری برای رهاسازی دارو استفاده می‌شود.
دیوید کخ از محققان این پروژه می‌گوید: " رهاسازی دارو بیش از چند ماه طول می‌کشد. ما در این پروژه موفق به ارائه لایه نازکی شدیم که دارو روی آن قرار گرفته و به آرامی و با نرخی مشخص رهاسازی می‌شود. این کار در یک بازه زمانی درازمدت اتفاق می‌افتد."
به اعتقاد پژوهشگران این پروژه، می‌توان این سیستم را درون بدن قرار داد و بدون نیاز به کاری دیگر، دارو بیش از یک سال در بدن رهاسازی می‌شود. معمولاً برای انجام چنین کاری از یک مخزن دارویی خارجی استفاده می‌شود که بعد از اتمام کار باید از بدن خارج شود، این در حالی است که در این روش به دلیل زیست تخریب‌پذیر بودن، نیاز به خارج کردن مخزن از بدن نیست.
یکی از چالش‌های محققان در این پروژه، هیدرولیز مخزن بود. در این فرآیند آب پیوند مولکول‌های دارو را می‌شکند، بنابراین دارو نمی‌تواند به مدت طولانی دست‌ نخورده باقی‌ بماند. محققان برای حل این مشکل از راهبرد لایه به لایه استفاده کردند که در آن مولکول‌های دارو روی سطح لایه نازکی از جنس پلی‌ ال گلوتامیک اسید (poly-L-glutamatic acid) قرار داده می‌شود. این ماده از آمینواسیدهایی تشکیل شده‌ است که مجدداً توسط بدن جذب می‌شود. این لایه‌ها را می‌توان همانند قطعات اورتوپدی در محل مناسب بدن قرار داد.
این گروه از این روش برای رهاسازی دیکلوفناک (این دارو نوعی مسکن دردهای مزمن است) استفاده کردند. نتایج نشان داد که رهاسازی به مدت 14 ماه انجام می‌شود. محققان معتقدند که از این روش می‌توان برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده کرد.
...............
خبر :   تصویربرداری زنده از رگ‌های خونی مغز با نانو لوله‌های کربنی
محققان با استفاده از نانولوله‌های کربنی تک جداره و پرتوهای مادون قرمز نزدیک موفق به ارائه روشی برای تصویربرداری از رگ‌های خونی در مغز شدند. با این روش می‌توان تصاویری زنده از عبور خون در رگ‌ها به‌ دست آورد.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد موفق به ارائه روشی غیرمخرب برای تصویربرداری از ساختارهای عروق مغزی شدند که توانایی تصویربرداری تا عمق سه میلی‌متری درون مغز را دارد. در این روش از نانولوله‌های کربنی تک جداره فلورسانس و امواج مادون قرمز نزدیک با طول موج‌های بین 1.3 تا 1.4 میکرون استفاده می‌شود. این بلندترین طول موج‌هایی است که تاکنون برای تصویربرداری استفاده شده‌ است.
با این روش می‌توان جریان خون را در رگ‌های مغزی رصد کرد. این کار برای بیمارانی که دچار سکته شدند بسیار مهم است. همچنین کسانی که از بیماری آلزایمر رنج می‌برند دچار تغییراتی در ساختار رگ‌های مغزی می‌شوند که این تصویربرداری می‌تواند کمک شایانی به آن‌ها کند.
در حال حاضر بیشتر روش‌های تصویربرداری مبتنی بر اشعه ایکس و رزونانس مغناطیسی است. این روش امکان تصویربرداری از عمق چند میکرونی را ندارد و همچنین چندین دقیقه زمان برای گرفتن تصویر نیاز است بنابراین نمی‌توان به‌ صورت زنده از جریان خون تصویر گرفت. طیف مادون قرمز و مرئی (400 تا 900 نانومتر) جایگزین مناسبی برای این روش‌هاست اما باید بخشی از جمجمه نازک شود. علاوه‌ بر این، نور مرئی نمی‌تواند در عمق بیش از یک میلیمتر نفوذ کند زیرا توسط بافت‌های مغزی پراش می‌یابد.
محققان در این روش از نانولوله‌های کربنی به طول 1.3 تا 1.4 میکرون استفاده کردند. آن‌ها از پرتوهایی با طول موج بلندتر برای تصویربرداری استفاده کردند که توسط بافت‌های مغز پراش چندانی نیافته و توسط آب درون بافت‌ها جذب نمی‌شوند. با این کار می‌توان نواحی عمیق‌تر مغز را مشاهده کرد.
این روش نسبت به روش‌های دیگر نظیر MRI و CT قدرت تفکیک بالاتری دارد. با این روش می‌توان از رگ‌های خونی به قطر چند میکرون و همچنین از درون مغز به عمق 3 میلی‌متر تصویر تهیه کرد.
این روش بسیار سریع بوده و با سرعت 200 میلی‌ثانیه در هر فریم، امکان تصویربرداری از جریان خون را به‌صورت زنده فراهم می‌کند. این گروه تحقیقاتی از این روش برای مطالعه جریان خون در موش‌ها استفاده و تصاویر سه بعدی از مغز آن‌ها تهیه کردند. استفاده از نانولوله کربنی فلورسانس و پرتوهایی با طول موج عامل اصلی در کاهش پراش فوتون‌ها است.
...............
خبر :   کشف "دماغ گنده" دایناسورها!
باستان‌شناسان آمریکایی دایناسوری با بزرگ‌ترین بینی در بین دایناسورها را کشف کردند.
کشف جدید "هادروسر کرتاسه" مربوط به گروه دایناسورهای منقار اردکی است.
محققان اظهار کردند: بسیاری از این نوع دایناسورهای علف‌خوار دارای استخوان‌های بزرگ در بالای سر هستند، اما این موجود استثنا بوده و در عوض سر بزرگ و بینی بزرگ دارد.
محققان این دایناسور را Rhinorex condrupus به معنای "شاه بینی" نامیدند. سوراخ‌های بینی این دایناسور با سایز بینی این موجود مرتبط بوده و هیچ یک از دایناسورهای منقار اردکی چنین بینی‌ای ندارند.
تری گیتس محقق فوق دکتری در موزه ایالتی نیویورک و موزه علوم طبیعی کارولینای شمالی اظهار کرد: علت اندازه بزرگ بینی این دایناسور هنوز ناشناخته است، اما مطمئنا داشتن چنینی بینی بزرگی به معنای برخورداری از شامه قوی نبوده و ممکن است وسیله‌ای برای جفت‌یابی و تشخیص جفت در بین دیگر دایناسورها بوده باشد.
به گفته محققان، بینی بزرگ در حیوانات فقط برای بویایی نیست و در جانوران برای جفت‌یابی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نتایج این تحقیق در نشریه فسیل شناسی اصولی منتشر شده است.
...............
خبر :   چرخ همستری که برق تولید می‌کند
دو مبتکر به نام‌های "راب گادشو" و "ویل دونلن" که در شرکتی در سان‌فرانسیسکو مشغول به کارند، نوعی "میز ایستاده چرخ همستر" را طی 24 ساعت ساختند.
این دو مبتکر در شرکت Pier 9 این چرخ را ابداع کردند و چرخ با سرعت طبیعی گام‌های بلند کاربر می‌چرخد. آن‌ها حین مطالعاتشان دریافتند گذاشتن میز در داخل چرخ همستر تعادل بیشتری به کاربر می‌دهد.
گادشو در این باره گفت: این میز امکان کنترل آسان‌تر چرخ را می‌دهد زیرا با وجود آن شخص دارای تکیه‌گاه است و می‌تواند به راحتی چرخ را متوقف کند.
این مبتکران می‌خواهند نوعی ترمز را در نسخه‌های آینده در این چرخ جاسازی کنند.
گفته می‌شود این چرخ با یک مولد به خوبی کار می‌کند و کاربر می‌تواند حین پازدن برق تولید کند.
...............
خبر :   مغز زمان و مکان حافظه چشایی را کدگذاری می‌کند
پژوهش جدید دانشمندان با همکاری موسسه تحقیقات مغز ژاپن برای نخستین بار نشان داده بین نواحی مغز که مسؤول حافظه چشایی در بافت منفی هستند و نواحی که مسئول پردازش حافظه زمانی و مکانی در تجربه حسی هستند، ارتباط وجود دارد.
ناحیه‌ای از مغز که مسئول ذخیره‌کردن حافظه‌ طعم‌های جدید است، "قشر طعم" نام دارد که در ناحیه‌ نسبتا عایق‌بندی‌شده‌ای در مغز انسان موسوم به قشر insular قرار دارد. ناحیه مسئول فرمول‌بندی‌کردن حافظه مکانی و زمانی تجربه نیز هیپوکامپ نام دارد.
تاکنون محققان تصور می‌کردند ارتباط مستقیمی بین این نواحی وجود ندارد و این که ناحیه پردازش‌کننده اطلاعات درباره یک مزه با زمان و مکانی که فرد آن مزه را تجربه می‌کند، ارتباطی ندارد. بنابراین تصور عام این بود که قرارگرفتن در معرض یک مزه بد در هر جایی منفی خواهد بود و مغز سوای مکان یا زمان تجربه طعمی خاص، حافظه مزه‌ای برای خود شکل می‌دهد.
دانشمندان با همکاری محققان مؤسسه تحقیقات مغز ژاپن برای نخستین بار نشان داده‌اند ارتباطی کاربردی بین این نواحی مغز وجود دارد.
بر اساس این مطالعه، زمانی که فرد به مکانی باز می‌گردد که در آن مزه‌ای مرتبط با احساسی بد را تجربه کرده، حافظه منفی او از آن مزه خاص در مقایسه با زمانی که وی همان مزه را در مکانی کاملا متفاوت تجربه می‌کند، به طور ناخودگاه بسیار قوی‌تر است.
این مطالعه پیچیدگی و غنی‌بودن تجارب حسی ساده‌ای را نشان می‌دهد که در مغز حک شدند.
جزئیات این تحقیق در Journal of Neuroscience منتشر شده است.
...............
خبر :   افزایش ظرفیت و سرعت شارژ باتری‌های یون لیتیم با نانو مواد کربنی
پژوهشگران دانشگاه آلبرتا با همکاری محققان شرکت آدون سولوشن (AdvEn Solutions) موفق به افزایش ظرفیت و سرعت شارژ باتری‌های یون لیتیم با استفاده از نانومواد کربنی شدند و در حال ساخت نمونه اولیه این باتری هستند.
محققان دانشگاه آلبرتا از نانومواد کربنی برای ساخت نسل جدیدی از باتری‌ با قابلیت شارژ سریع و طول عمر بیشتر استفاده کردند. زینگوی چیو از محققان این پروژه می‌گوید: "چیزی که ما در این پروژه انجام دادیم این است که با استفاده از نانومواد کربنی دانسیته انرژی و دانسیته توان باتری‌های یون لیتیم را افزایش دادیم."
چیو مدرک دکتری خود را در سال 2010 از دانشگاه آلبرتا گرفته و در حال حاضر در شرکت آدون سولوشن (AdvEn Solutions) در حال مطالعه و تحقیق روی توسعه باتری است. چیو و همکارانش با استفاده از فناوری موسوم به فلوریناسیون القاء شده موفق به ارائه این فناوری جدید شدند. چیو در این باره می‌گوید: "ما مواد مختلفی را مورد استفاده قرار دادیم. معمولاً از کربن به عنوان آند برای باتری‌های یون لیتیم استفاده می‌شود، اما ما از کربن به عنوان کاتد استفاده کردیم."
مزیت استفاده از کربن این است که بسیار ایمن بوده و هزینه تولید آن پایین است، همچنین مقدار انرژی خروجی از آن 8 برابر بیشتر از باتری‌های یون‌ لیتیم موجود در بازار است. در حال حاضر دو فناوری دیگر نیز وجود دارند که در آینده وارد بازار می‌شوند باتری‌های سولفور لیتیم که در حال حاضر نمونه‌های اولیه آن ساخته شده و باتری‌های هوا لیتیم که هنوز در مرحله تحقیق و توسعه است. این باتری جدید عملکرد بهتری نسبت به دو فناوری ذکر شده دارد. فناوری فلوریناسیون القایی می‌تواند برای تولید باتری‌ تلفن همراه بادوام‌ با سرعت شارژ بالاتر مورد استفاده
 قرار گیرد.
چیو می‌گوید: هیچ‌کس نمی‌دانست که اگر از کربن در کاتد استفاده شود چنین عملکردی پیدا می‌کند. البته ما نیز به آسانی به این نتیجه نرسیدیم، ابتدا دریافتیم که کربن با دیگر مواد تفاوت دارد و بعد شروع به کار روی آن کردیم. پس از سه سال کار توانستیم نتایج مورد نظر را بدست آوریم.
مدیران شرکت آدون سولوشن امیدوارند که تا پایان سال 2014 نمونه اولیه این باتری تولید شود. هدف آن‌ها ارائه سه مدل از این باتری برای مصارف مختلف است. این باتری امکان ذخیره انرژی بسیار بالایی نسبت به موارد مشابه خود دارد.
...............
خبر :   ثبت رکورد جدید دوربری فوتون در حالت کوانتومی
محققان سوئیسی در یک رکوردشکنی تازه موفق به دوربری (teleport)‌ یک فوتون در حالت کوانتومی به مسافت 24 کیلومتری شدند.
در سال 2012 گروهی از محققان موفق به انتقال یک فوتون بین دو جزیره به مسافت 141 کیلومتری شدند و در این آزمایش از فیبرهای نوری برای حمل ذرات نور استفاده شد.
محققان دانشگاه ژنو به سرپرستی پروفسور "نیکولاس گیسین" که در سال 2003 رکورد دوربری شش کیلومتری یک فوتون را به نام خود ثبت کرده بودند، در مطالعه اخیر خود موفق به دوربری یک فوتون در حالت کوانتومی به یک بلور شدند که در آن اطلاعات از نور به ماده در مسافت 24 کیلومتری منتقل شد.
گام بعدی محققان دوربری کوانتومی مبتنی بر ماهواره است که ارتباطات کوانتومی در مقیاس جهانی را امکانپذیر خواهد کرد.
دوربری کوانتومی (quantum teleportation) فرآیند جابجایی یک کیوبیت , واحد پایه اطلاعات کوانتومی , از یک محل به محل دیگر بدون پیمودن فاصله بین دو محل است؛ این فرآیند در انتقال اطلاعات کوانتومی کاربرد داشته و می‌توان از آن برای ارتباطات با سرعت مافوق نور استفاده کرد.
انتقال اطلاعات کوانتومی مبتنی بر ماهواره می‌تواند به توسعه دستگاه‌های اینترنتی کوانتومی فوق پیشرفته منجر شود.
نتایج این دستاورد در مجله Nature Photonics منتشر شده است.
...............
خبر :   تصویربرداری زنده از رگ‌های خونی مغز با نانو لوله‌های کربنی
محققان با استفاده از نانولوله‌های کربنی تک جداره و پرتوهای مادون قرمز نزدیک موفق به ارائه روشی برای تصویربرداری از رگ‌های خونی در مغز شدند. با این روش می‌توان تصاویری زنده از عبور خون در رگ‌ها به‌ دست آورد.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد موفق به ارائه روشی غیرمخرب برای تصویربرداری از ساختارهای عروق مغزی شدند که توانایی تصویربرداری تا عمق 3 میلی‌متری درون مغز را دارد. در این روش از نانولوله‌های کربنی تک جداره فلورسانس و امواج مادون قرمز نزدیک با طول موج‌های بین 1.3 تا 1.4 میکرون استفاده می‌شود. این بلندترین طول موج‌هایی است که تاکنون برای تصویربرداری استفاده شده‌ است.
با این روش می‌توان جریان خون را در رگ‌های مغزی رصد کرد. این کار برای بیمارانی که دچار سکته شده‌اند بسیار مهم است. همچنین کسانی که از بیماری آلزایمر رنج می‌برند دچار تغییراتی در ساختار رگ‌های مغزی می‌شوند که این تصویربرداری می‌تواند کمک شایانی به آن‌ها کند.
در حال حاضر بیشتر روش‌های تصویربرداری مبتنی بر اشعه ایکس و رزونانس مغناطیسی است. این روش امکان تصویربرداری از عمق چند میکرونی را ندارد و همچنین چندین دقیقه زمان برای گرفتن تصویر نیاز است بنابراین نمی‌توان به‌ صورت زنده از جریان خون تصویر گرفت. طیف مادون قرمز و مرئی (400 تا 900 نانومتر) جایگزین مناسبی برای این روش‌هاست اما باید بخشی از جمجمه نازک شود. علاوه‌ بر این، نور مرئی نمی‌تواند در عمق بیش از یک میلیمتر نفوذ کند زیرا توسط بافت‌های مغزی پراش می‌یابد.
محققان در این روش از نانولوله‌های کربنی به طول 1.3 تا 1.4 میکرون استفاده کردند. آن‌ها از پرتوهایی با طول موج بلندتر برای تصویربرداری استفاده کردند که توسط بافت‌های مغز پراش چندانی نیافته و توسط آب درون بافت‌ها جذب نمی‌شوند. با این کار می‌توان نواحی عمیق‌تر مغز را مشاهده کرد.
این روش نسبت به روش‌های دیگر نظیر MRI و CT قدرت تفکیک بالاتری دارد. با این روش می‌توان از رگ‌های خونی به قطر چند میکرون و همچنین از درون مغز به عمق 3 میلی‌متر تصویر تهیه کرد.
این روش بسیار سریع بوده و با سرعت 200 میلی‌ثانیه در هر فریم، امکان تصویربرداری از جریان خون را به‌صورت زنده فراهم می‌کند. این گروه تحقیقاتی از این روش برای مطالعه جریان خون در موش‌ها استفاده و تصاویر سه بعدی از مغز آن‌ها تهیه کردند. استفاده از نانولوله کربنی فلورسانس و پرتوهایی با طول موج عامل اصلی در کاهش پراش فوتون‌ها است.