با توجه به آنچه که از داستانها و فیلم های تخیلی دریافت کرده ایم می توان به این حقیقت بسنده کرد که تنها زمانی انسان می تواند روبات را در جمع اجتماعی خود بپذیرد که با او ارتباط احساسی برقرار کرده و فکرش را از حرکات صورتش بخواند .
به گزارش ICTPRESS به نقل از " ساینس دیلی "، به تازگی دانشمندان دانشکده فنی دانشگاه جورجیا در آمریکا تحقیقاتی انجام داده اند که بر اساس آن توانایی ترجمه و تفسیر احساسات روبات از طریق حرکات صورت و حالات بدنی اش از جانب انسانها در گروه های سنی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است . بر اساس این تحقیقات مشخص شد که تفاوت شایانی در نحوه برقراری ارتباط با روبات بین انسانها با گروه های سنی مختلف وجود دارد .
طبق این مقاله ، بررسی های انجام شده از سوی این محققان نشان می دهد که تفاوت های غیرمنتظره ای میان روشی که افراد مسن با آن ذهن روبات را می خوانند با روشی که جوانان به خواندن ذهن روبات می پردازند وجود دارد .
طبق گفته " جنری بیر "، یکی از متخصصان دانشکده فناوری جورجیا ، روباتهای خانگی این پتانسیل را دارند که به افراد بزرگسال کمک کنند و آنها را مستقل و غیر وابسته به دیگران نگاه دارند و البته نیاز به مراقبت های بهداشتی و پزشکی از آنها را تا حد زیادی تقلیل دهند .
این متخصص به همراه دیگر همکاران خود تحت یک سری تحقیقات گسترده بررسی حالات مختلف از جمله خوشحالی ، ناراحتی ، عصبانیت ، ترس ، تعجب ، تنفر و بی تفاوتی یک روبات مجازی به نام iCat را برای دو گروه سنی یکی از 65 تا 75 سال و یکی از 18 تا 27 سال به اجرا گذاردند . آنها می خواستند با این سری تحقیقات بفهمند که چگونه گروههای سنی مختلف تغییرات حالت چهره روبات ها را تجزیه و تحلیل می کنند .
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد که هر دو گروه سنی در تشخیص حالت اندوه و ناراحتی روبات با یکدیگر تشابه نظر دارند اما بررسی ها نشان داد افراد مسن در گروه اول نمی توانند همانگونه که حالات خوشحالی چهره انسانها را تشخیص می دهند حالات ناراحتی چهره روبات ها را تشخیص دهند . همچنین مشخص شد که هر دو گروه سنی در تشخیص حالت تنفر در روبات مجازی با مشکل روبرو بوده اند .
گفتنی است؛ این سری تحقیقات هنوز به پایان نرسیده و متخصصان این دانشگاه در تلاشند تا اطلاعات بیشتری از نحوه برقراری ارتباط احساسی میان روبات با انسان در گروه های سنی مختلف کسب کنند اما تا همین جای تحقیقات نیز مشخص شد برای آنکه افراد مسن بتوانند ارتباط بهتری با روبات ها که قرار است مراقبت از آنها را عهده دار باشند برقرار کنند ، باید این روبات ها به گونه ای ساخته شوند که تشخیص حالات چهره آنها برای افراد بزرگسال ساده تر باشد و در صورتی که افراد مسن نتوانند با این روبات ها ارتباط برقرار کنند بی شک پروژه کمک رسانی به این گروه سنی با استفاده از روبات ها موفقیت چشمگیری نخواهد داشت .