امنيت فضاي تبادل اطلاعات، مفهومي كلان و ميان رشتهاي
ساز و كارهاي الكترونيكي و مجازي انجام ميشود، اين فضا كه از آن به نام فضاي تبادل اطلاعات ياد ميشود در معرض چالشها، آسيبها و تهديدهاي الكترونيكي گوناگون نظير ارتكاب جرايم سازمان يافته، تخريب بانكهاي اطلاعاتي، جاسوسي، نقض حريم خصوصي و نقض حقوق مالكيت معنوي قرارداد به طوري كه نپرداختن يا رويكرد نادرست به امنيت اين فضا، مانعي بزرگ پيشروي گسترش كاربرد فناوري ارتباطات و اطلاعات و ورود به جامعهي اطلاعاتي خواهد بود.
به گزارش ICTPRESS امنيت فضاي تبادل اطلاعات مفهومي كلان و ميانرشتهاي است كه بر مفاهيم و نظريات گوناگوني در حوزههاي مختلف دانش مبتني است، اين فضا امري نسبي است كه به تلقي از مفهوم امنيت، كارايي و هزينه وابسته است، دولت در موضوع امنيت فضاي تبادل اطلاعات كشور، نقش كارگزار اصلي را بر عهده دارد،
امنيت فضاي تبادل اطلاعات به مرزهاي جغرافيايي محدود نميشود و از حوزههاي داخلي، منطقهاي و جهاني تاثير ميپذيرد، حوزهي تاثير امنيت فضاي تبادل اطلاعات كليهي فعاليتهاي آحاد جامعه در اين فضا را شامل ميشود.
قرار بود پيشنويس سند تدوين شده در راستاي چشمانداز 20 سالهي جمهوري اسلامي ايران، امنيت فضاي تبادل اطلاعات كشور به منظور تامين و صيانت از حاكميت و اقتدار ملي، عدم بروز اختلال در زيرساختهاي حياتي كشور و اعتماد و آسودگي خاطر آحاد شهروندان جامعه براي انجام تمامي امور قانوني از جمله فعاليتهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي فراهم شود.
با توجه به نوپايي مفهوم امنيت فضاي تبادل اطلاعات و امكانپذير بودن دستيابي به دانش و فناوريهاي مرتبط و ضرورت بوميسازي اين حوزه با عنايت به ميزان تاثير آن بر امنيت ملي كشور، پرداختن به امنيت فضاي تبادل اطلاعات به عنوان يك ضرورت و اولويت كشور تلقي ميشود كه به منظور تعيين نقش حاكميت، جهتدهي فعاليتهاي اجرايي و هماهنگي، نظارت و هدايت بخشهاي درگير موضوع، ايجاد نظامي منسجم در سطح ملي مورد نياز است.
نظرات : 0