به گزارش ICTPRESS به نقل از economist ، در آن زمان هیچ اخطاری درباره امکان شکسته شدن پل صادر نشده بود و این در حالی بود که چهل سال از عمر این پل می گذشت و انتظار می رفت که 50 سال کارایی داشته باشد.
این ماجرا لزوم ایجاد فن آوری که به وسیله آن از تکرار اتفاق مشابه جلوگیری شود، را یاد آور شد.
پل سنت آنتونی که در سپتامبر 2008 به جای پل ویران شده افتتاح شد، بر همین مبنا ساخته شده است. در این پل یک سیستم هشدار دهنده که در آن صدها حسگر وجود دارد کار گذاشته شد.
در ساخت این سیستم از سیم و فیبرهای اوپتیکی کششی و وسیله سنجش میزان جابجایی، سرعت سنج، قدرت سنج و حسگرهای تحلیل گر  استفاده شده است. تا ریسمان ها را نسبت به ضعف در قسمتی از پل و کشش بیش از حد قطعاتی که به هم متصل هستند یا خراب شدن بتن آگاه کند.
علاوه بر این در پل مزبور از حسگرهای دما نیز استفاده شده است تا وقتی که هوا بسیار سرد می شود ضد یخ به سطح جاده فرستاده شود همینطور سیستم کنترل ترافیک به اداره ترافیک مینسوتا پیام می دهد تا با کنترل ترافیک از شلوغی بیش از حد و راهبندان جلوگیری کند.هزینه تمامی این تجهیزات حدود یک میلیون دلار بود که کمتر از یک درصد از 234 میلیون دلاری بود که برای ساخت این پل هزینه شد.
پل شش بانده  "کاریلوآس تریکوپیس " در یونان نمونه ای دیگر از این پل هاست در این پل سه کیلومتری که در سال 2005 افتتاح شد  300 حسگر کارگذاشته شده است که در مواقع زمین لرزه و بادهای شدید هشدار می دهند. این حسگرها تا به حال تعدادی از لرزش های اضافی را در کابل هایی که پلها را نگه می دارند گزارش کرده اند و مهندسان هم اقدام به افزایش وزن پل کرده اند تا از این لرزش ها جلوگیری کنند.
نسل جدید حسگرهایی که بر روی پل ها قرار داده می شوند کاملتر خواهند بود یکی از مهمترین این ویژگیها اینست که این حسگرها بی سیم هستند و به این ترتیب نصب آنها ارزان تر تمام می شود.
دکتر "جروم لینچ" از دانشگاه میشیگان و همکارانش در حال کار بر روی نسل جدید سیستم های هدایت پل ها هستند انها می کوشند تا سیمانی درست کنند که به صورت پوششی برای پلها باشد و آنها را از کشش بیش از حد حفظ کند. به عقیده دکتر لینچ حسگرهای جدا جدا برای این منظور مناسب نیستند چون ترک های پل لزوما در همان محلی که حسگر قرار دارد به وجود نمی آیند. در روش جدید از رنگ استفاده می شود به این ترتیب که به وسیله لوله های کوچک ساخته شده از کربن الکتریسیته به وسیله جریانی به رنگ منتقل می شود و به مهندسان کمک می کند که از طریق تغییرات الکترونیک به ضعف پی ببرند.
علاوه بر این پژوهشگران در حال طراحی حسگرهایی هستند که در خودروهایی که مانند اتوبوس های شهری و اتومبیل های پلیس که به طور مرتب از روی پل ها می گذرند، نصب شوند به این ترتیب می توان واکنش سطح پل به خودرو هایی که از روی آن عبور می کنند را برآورد کرد و هر گونه تغییری را گزارش داد.
با این حال بسیاری از پژوهشگران نسبت به کارآمد بودن این گونه سیستم ها ابراز تردید کرده اند. " امین آکتان " مدیر موسسه "ساختار هوشمند و حمل و نقل ایمن" در  "دانشگاه درکسل"در این باره می گوید با وجود این که این حسگرها اطلاعات زیادی را در اختیار انسان می گذارند اما مهندسان شهری اطلاعات چندانی از گذشته در اختیار ندارند تا بتوانند آنها را با اطلاعات جدید مقایسه کنند. به عبارتی انها نمی دانند که در روزها و هفته های قبل از ویرانی پل چه اتفاقی افتاده است وی معتقد است که  برای دستیابی به چنین درجه ای از اطلاعات به 2 دهه زمان نیاز است.