به گزارش ICTPRESS : اين بدان معناست كه از زيرساخت‌هاي موجود به ميزان مطلوب بهره‌برداري صورت نمي‌گيرد. لذا در هدفگذاري و سياست‌گذاري بانكداري الكترونيكي اين موضوع بايد مورد توجه باشد.
به گزارش ICTPRESS : ايران در زمينه فعاليت‌هاي اصلي زنجيره‌ ارزش شاهد روند رو به افزايش توسعه كانال‌هاي ارائه خدمات بانكداري الكترونيكي مانند دستگاه‌هاي خود پرداز، پايانه‌هاي فروش، بانكداري اينترنتي، بانكداري تلفني و حجم مبادلات در هر يك از كانال‌ها است. اما كمبودهايي در زمينه‌ فعاليت‌هاي اصلي وجود دارد. ضعف در بخش بندي مشتريان و ارائه خدمات متناسب با هر بخش، استفاده ناكافي از ابزارهاي تبليغات براي توسعه فرهنگ سازي و اطلاع رساني بانكداري الكترونيك، تعداد تراكنش بسيار كم بر پايانه‌هاي فروش نسبت به ديگر كشورهاي دنيا، تعداد كم مشتريان خدمات بانكداري اينترنتي و تلفن همراه و عدم توسعه زيرساخت‌هاي امضاي ديجتيال و كليد عمومي و خصوصي و ضعف بانك‌ها در پاسخگويي سريع در مشكلات پيش آمده براي مشتريان بانكداري الكترونيكي، از جمله اين كمبودها است.
در زمينه‌ي فعاليت‌هاي پشتيبان تجربه‌اي چندين ساله در توسعه بانكداري الكترونيكي وجود دارد و تعداد مديران معتقد به استفاده از فاوا در بانكداري رو به افزايش است. همچنين بانك‌ها آموزش نيروي انساني در جهت گسترش IT را در دستور كار خود قرار داده‌اند، برنامه‌هاي آموزشي موثري براي تغيير فرهنگ سازي به اين سو در حال اجراست.
به گزارش ICTPRESS : بانكداري الكترونيكي خصوصا در حوزه پرداخت در ميان عموم جامعه در اثر آشنايي مردم و اعتماد تدريجي آنها به پرداخت‌هاي الكترونيك رو به افزايش است. توسعه سيستم‌هاي بين بانكي در ميان بانك‌هاي كشور و هماهنگ سازي سيستم‌هاي درون بانكي و سيستم‌هاي بين بانكي با يكديگر و به تدريج با شبكه‌ها و پروتكل‌هاي جهاني نيز از اقدامات قابل توجه در اين زمينه به شمار مي‌رود.
همچنين بانك‌ها تدريجا در حال آشنايي با سيستم‌هاي مديريتي مبتني بر فناوري اطلاعات از جمله CRM و سيستم‌هاي مديريت ريسك هستند.
اما در زمينه پشتيبان نيز ضعف هايي وجود دارد. ضعف هاي موجود در فعاليت‌هاي پشتيبان عبارتند از: نبود سيستم‌هاي مديريت ريسك، اندك بودن شاخص‌ها و آمارهاي منتشر شده مورد نياز در حوزه‌هاي بانكداري الكترونيكي، نبود تعريف دقيق شاخص‌هايي جامع براي ارزيابي وضعيت فناوري اطلاعات در صنعت بانكداري و جمع آوري دقيق داده‌هاي مرتبط با آن‌ها، مهارت‌هاي اندك نيروي انساني بانك‌ها در معرفي و ارائه خدمات نوين بانكي، پايين بودن تعداد مديران آشنا به هر دو مقوله صنعت بانكداري و فناوري اطلاعات و نگاه حاشيه‌اي برخي مديران بانك‌ها به بانكداري الكترونيكي، ريسك پذيري پايين مديران دولتي در توسعه بانكداري الكترونيكي و ناكافي بودن كيفيت شبكه‌هاي ارتباطي و درصد بالاي تراكنش ناموفق.